คิ้วเข้มบนใบหน้าคมของดินเลิกขึ้นเมื่อเห็นท่าทีแปลกไปของลูกน้องทั้งสามคน ดูเหมือนกำลังตื่นตระหนกกับคำพูดของเขาราวกับปิดบังอะไรอยู่ "เป็นอะไรของพวกมึง" แล้วดินก็อดที่จะถามออกไปไม่ได้ มือหนาล้วงหยิบบุหรี่ในสูทขึ้นมาจุดสูบ
"เปล่าครับ" เป็นเล้งที่ตอบกลับด้วยท่าทีปกติที่สุดถึงแม้สีหน้าตอนนี้จะไม่ปกติก็ตาม ทว่าจะหลุดไม่ได้ถ้าเจ้านายรู้พวกเขาได้ซวยกันทั้งหมดแน่ โดยเฉพาะเพลิงตัวต้นเหตุจะลากใครมาข่มขืนไม่ยอมดูให้ดีก่อน
ขณะที่เสือและตี๋ก็พยายามทำท่าทีกลับให้เป็นปกติเช่นกัน ก่อนผู้เป็นนายจะครางรับรู้ในลำคอเบาๆอย่างไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่
"อืม" ริมฝีปากหนาพ่นควันขาวคละคลุ้งออกมา พร้อมกับในใจยังคงไม่หายสงสัยกับการหายไปของเพลิง และไม่ได้โง่ถึงกับดูไม่ออกว่าทั้งสามคนกำลังช่วยกันปิดบังอะไรอยู่ "พวกมึงคงไม่ได้ปิดบังอะไรกูอยู่หรอกใช่ไหม"
"ครับ" ทุกคนตอบพร้อมกันด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"ก็ดี ถ้าเกิดช่วยกันปิดบังหรือช่วยเพื่อนของพวกมึงแล้วกูรู้ทีหลังพวกมึงคงรู้ใช่ไหมว่าจะเป็นยังไง"
"รู้ครับ พวกผมคงไม่กล้าปิดบังอะไรนายหรอก" เล้งว่าแทนเสือกับตี๋ที่ยืนหน้าเริ่มซีด เพราะอย่างนี้ไงถึงจะให้อีกฝ่ายรู้ไม่ได้
"ถ้าเห็น
