"อึก.." เนเน่ลอบกลืนน้ำลายลงคอเมื่อขยับมาสุดทางหัวเตียง แววตาสั่นระริกละสายตาจากคนตรงหน้าที่กำลังเดินเข้ามาหาช้าๆมองไปยังบานประตูที่เปิดอยู่ ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นวิ่งหนีออกไปทันที
"มึงจะไปหนีไหน"
หมับ!
"โอ๊ย!" แต่แล้ววิ่งไปได้เพียงไม่กี่ก้าวก็ถูกเพลิงวิ่งตามมาคว้าแขนไว้ได้ทัน ตัวเธอปลิวไปตามแรงกระชากเมื่อเขาลากกลับมาเหวี่ยงลงบนเตียงนอนอีกครั้ง
ตุ้บ!
"อึก!" เธอนิ่วหน้าออกมาด้วยความจุก พลางหดตัวกุมท้องน้อยแน่น โดยมีสายตาคู่คมของโจรหนุ่มจ้องมองอยู่
"เจ็บเหรอ? บอกแล้วใช่ไหมว่าหนีไปก็ไม่พ้นแล้วยังจะทะเยอทะยานหนีทำไม ชอบเจ็บตัวมากนักเหรอ"
"....." ใบหน้าสวยกดเปลือกตาหลับลงแสร้งทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินคำถามของเขา พูดไปก็ไม่มีประโยชน์ยังไงก็ไม่รอดอยู่แล้ว
"ถามทำไมไม่ตอบ"
"....."
"ดี..งั้นเงียบไปให้ได้ตลอดก็แล้วกัน" ท่าทางเมินเฉยของอีกฝ่ายทำให้เพลิงยิ่งมีอารมณ์ เท้าใหญ่ก้าวขึ้นไปบนเตียง โน้มตัวลงจับขาเรียวทั้งสองข้างพลิกตัวเธอให้หงายขึ้น พร้อมกับดึงกระชากกระดุมกางเกงจนหลุดติดมือทั้งกางเกงชั้นใน
"อึก" ฟันคมกัดกันแน่น ขณะที่มือสั่นเทาพยายามกำขอบกางเกงไว้ไม่ให้เขาถอดออกไปได้ แต่ก็ไม่เป็นผลถูกถอดออกไป
