Tatlong buwan ang nakalipas.Pinilit kong maging matapang. Gabi gabi akong umiiyak,gabi gabi akong umiinom.
Hindi ako nakakakain sa tamang oras. Ang unit ko ay nagmukha nang kulungan ko.
I'm so depressed. I feel so stupid.Kung maaga ko lang sana sinabi kay Rad ang tungkol doon? Ano kaya ang mangyayari? Makikipag hiwalay pa ba siya?
Nagkalat ang mga bote ng alak sa sahig sa iba't ibang sulok ng unit ko. Araw araw kong inaalala ang mga sinabi ni Rad sa akin.
Hindi na ako masyadong nakapasok sa eskwelahan.
Ilang beses na din ni Papa akong pinangaralan kung bakit daw ba ako nagka ganito. Kung hindi pa siya umuwi nung kailan at kinausap kung sino man sa school ay hindi na sana ako tatanggapin.
I took a special exam para sa aking marka.
Kung hindi lang dahil kay papa ay hindi na talaga ako papasok.
My friends keep on calling me. Nag aalala sila sa akin.Kung nakakain na ba ako? Dahil namayat daw ako. Maswerte ako na may kaibigan pa akong tulad nila. Nag aalala sa akin na kahit nga ako ay wa
