หลายปีต่อมา...
"เป็นอะไรครับ ทำไมกลับมาหงอยๆแบบนี้ล่ะ"
"...สัญญากับผมก่อนสิ ว่าแม่จะไม่ดุผม"
"....ครับ" ฉันหย่อนตัวลงนั่งอยู่หน้าบรีฟที่กลับมาจากโรงเรียนแล้วก็ไม่ร่าเริงอย่างเคย ตอนนี้บรีฟกับเกรปอยู่ป.1แล้วล่ะคะ เราได้แฝดชายหญิง บรีฟคลอดก่อนเลยเป็นพี่
"...คือผม โดนเรเน่ปฏิเสธครับ ผมซื้อม้าโพนี่ตัวเล็กให้เธอเป็นของขวัญวันเกิด แต่เธอไม่ชอบ"
"อ๋อ.. โดนสาวปฏิเสธ?"
"ครับ ผมเศร้าจังเลยครับแม่" ฉันขำบรีฟอยู่ในใจแต่ยังอดกลั้นเอาไว้เพราะตอนนี้ฉันมีเรื่องที่ต้องสะสางกับบางคนซะหน่อย จะใครล่ะมีอยู่คนเดียว!
คือเราตกลงกันว่าบีจะเลี้ยงบรีฟ ส่วนฉันจะเลี้ยงเกรป แต่เราไม่ได้แยกกันนะก็อยู่ด้วยกันดูแลกัน4คนพ่อแม่ลูกนี่แหละ แต่บางมุมเล็กๆปลีกย่อยชายจะเข้าใจชาย หญิงจะเข้าใจหญิง บางมุมลูกก็จะเป็นคนเลือกเข้าหาพวกเราเอง ซึ่งก็นะ..เบรฟก็วิ่งหาบีนั้นแหละ
ทั้งที่กำชับไว้แล้วว่าอย่าสอนเรื่องที่ยังไม่ถึงเวลาให้ลูกแท้ๆฝีมือบีแน่ๆแบบนี้เด็กตัวแค่นี้จะไปรู้เรื่องรู้ราวอะไร ฉันเดินหาบีที่นั่งเล่นเกมส์อยู่กลางบ้านส่วนข้างๆเกรปก็ยังทำการบ้านอยู่... ฉันยืนเท้าเอวมองบีเล่นเกมส์โดยที่ไม่สนใจเกรปว่าเกรปกำลังสงสัยการบ้าน ฉัน
