Unti-unti siyang lumapit sa akin. Nararamdaman ko ang paghaplos niya sa aking mukha.
Marahan, para akong dinuduyan at wala akong ibang magawa kundi ang pumikit.
“Darius,”
“So, you knew. Why'd you ask me that all of a sudden? Hmm?”
“Kasi…”
Urgh! Hindi ako makapagsalita ng maayos nito. Masyado akong nadala sa bawat haplos niya.
“Kasi, what?” Mabilis niyang tanong. Patuloy lamang siya sa ginawa niyang paghaplos.
“Teka lang… huwag mo muna akong hawakan,”
Dumukwang siya at ang kanyang mainit na hininga ay nararamdaman ko sa aking tainga. Mas lalo lang akong kinikilabutan.
Ito ang epekto niya sa akin.
Alam niya kung paano laruin ang pagnanasa na nararamdaman ko.
“Are you afraid of me now, kitten? Are you going to cry in front of me or are you going to accept your fate and surrender yourself to me, or beg me to spare your life? Which is which?”
Seryoso ba siya?
So, totoo nga? Iyon nga ang dahilan kung bakit niya ako pinakasalan?
Hindi ito ang panahon para magpakita ako ng takot. Ano
