Cresenia’s POV
I felt really light-headed when my consciousness returned. I slowly opened my eyes and saw that I was like in an abandon building and nararamdaman kong nakatali ang kamay at paa ko. I forced myself to sit down while looking around the place. Where the hell am I? At bakit ako nandidito? I tried to untie my hands pero nasasaktan lang ako tuwing sinusubukan kong galawin ang kamay ko. Ang tanging ilaw dito ay ang liwanag na nagmumula sa labas, Tinignan ko ang bintana at nakita kong malapit na mag dapit-hapon.
This is very scary! Bakit kasi kinuha ako ng mga lalaki kanina? Ano bang naging kasalanan ko? I shouted loudly as I could. Hoping that someone would come to my rescue.
“Tulong! Tulongan niyo ako! Please, anyone! Help me, please!” nagmamaka-awang sigaw ko sa kawalan. Pero walang sumasagot na kahit na sino at nagsisimula na akong kabahan ng husto.
I shouted and shouted but there’s no reply from the other side. Sasapit na ang dilim ano mang-oras at kailangan ko na makaali