Hindi na bumaba agad si Cassandra mula sa study. Matagal silang nag-usap ni Xander, halos abutin na ng tanghali.
Wala man lang imbitasyon para mag-lunch, pero nangako itong dadalaw sa bahay ng mga Smith sa mga susunod na araw. Kaya’t si Xander na rin mismo ang naghatid sa kanya pababa. Tahimik siyang tinanaw habang papalayong sasakay ng kotse.
Pagbalik niya sa kwarto, nadatnan niya si Manang Rose na pinapakain si Margaret. Umupo siya sa gilid ng kama, tahimik lang na pinagmamasdan ang babae habang kumakain.
Maayos kumain si Margaret. Dahan-dahan, malumanay ang bawat subo. Mabagal, pero eleganteng tingnan. Para bang sinadyang maging perpekto bawat galaw niya.
Bigla na lang nagsalita si Xander, “Manang Rose, labas ka muna.”
Napakunot-noo si Margaret. “Bakit?”
Hindi na sumagot si Xander. Tumayo lang si Manang Rose at tumalima. Nang makalabas na ito, agad siyang lumapit kay Margaret, kumuha ng beef gamit ang tinidor, at isinubo sa kanya.
“Busog na ako,” mahinahon ngunit matigas ang tono
