Masaya ang naging hapunan namin kina Akira pero bakit kilala ako ng mga kuya at parents niya, pero siya ay hindi?
Grabe ang gana niyang kumain, pasulyap-sulyap kasi ako sa kan'ya.
"Kumain ka na, hindi ka mabubusog sa kakasulyap mo sa 'kin. Ako busog, samantalang ikaw ay gutom," napapahiya naman akong nag-iwas ng tingin.
'Gan'yan ba talaga siya ka parangka. At lakas ng pakiramdam niya.'
Nagulat ako nang dagdagan niya ang ulam ko.
"Ito, kain ka pa. Paborito ko 'yan." Napapasunod na lamang ang mga mata ko sa kan'ya habang nilalagyan niya ako ng ulam sa plato.
Mayamaya lang ay natapos na siya agad, tumayo n at nagpaalam.
"Tapos na po ako, mauna na 'ko sa inyo. Nice meeting you, Drake," aniya.
Nanghiyang naman ako bigla, mukhang babalik na siya sa kuwarto niya.
"Akira, anong gagawin mo? Matutulog ka na naman ba ulit? Kagigising mo lang, ah," tanong naman ni kuya Glen kaya napatigil ito at lumigon ulit.
"Hindi pa ako matutulog kuya, maliligo lang ako at babalik din agad." Nagpatuloy na siy
