Nang dahil sa malaking halagang kinakailangan ni Cielo para sa pagpapa-opera ng kaniyang ina upang agapan ang pagkabulag nito ay pumayag si Cielo sa isang kasunduan. Iyon ay pakasalan ang kasintahan ni Solenn na si Warren Sandoval ngunit bawal siyang umibig sa lalaki. Taksil man kung tawagin, ngunit hindi mapigilan ni Cielo and damdaming sumisibol para kay Warren. Nalaman din ni Cielo na may pagtingin din si Warren sa kan'ya ngunit nagtatalo ang puso’t isip niya sa kung anong susundin. Lalabag ba siya upang sundin ang puso? O susundin ang dinidikta ng isip na tumupad sa kasunduan upang tumanaw ng utang na loob?
Lihat lebih banyak“Pa, nagmamakaawa po ako! Tulungan po nin’yo ang mama ko,” pagsusumamo ni Cielo sa ama nito. May sakit ang kaniyang ina at kailangan ma-operahan sa lalong madaling panahon ang mga mata nito bago pa ito tuluyang mabulag.
Gustuhin man ng ama ni Cielo ay wala itong magawa dahil ang totoong mas makapangyarihan si Lucille kumpara sa kan'ya. Kahit na ang ina naman ni Cielo ang nauna ay hindi naman ikinasal ang mga ito noon kung kaya ‘t ang nabuong pamilya nila Lucille ang legal. Tahimik lamang si Solenn sa tabi ng mommy niya at nababagot nitong tinigan si Cielo. Naiirita siya sa pagpapaawa nito. “Anong akala mo rito sa asawa ko? Charity para sa katulad nin’yo? Ang kapal ng mukha mong pumunta rito sa pamamahay ko!” bulyaw ni Lucille. Pakiramdam ni Cielo ay sobrang rumi niya sa sobrang pangmamaliit ni Lucille ngunit kailangan niyang tatagan ang loob alang-alang sa inang nasa ospital. “Lucille, tama na! Anak ko pa rin si Cielo kung kaya 't dahan-dahanin mo iyang pananalita mo sa anak ko!” Tila nabigla naman si Lucille at Solenn kay Rafael. Saglit lamang natigilan si Lucille ngunit sumidlhi lalo ang galit nito sa ina ni Cielo dahil alam nito, ramdam ni Lucille na mahal pa rin nito ang ina ni Cielo. “Wala akong pakialam! Nasa pamamahay ko siya kaya ako ang masusunod!” asik pa nito na nanliliit ang mga matang tumingin kay Cielo. Yumuko naman si Cielo bilang paghingi ng paumanhin. Hindi puwedeng lalong magalit si Lucille sa kan'ya. “Patawad po, Tita–” “Call me, Madam! Don't call me Tita dahil hindi kita kapamilya,” sobrang nasasaktan si Rafael para sa anak. Kung maibabalik niya lamang noon ang nakaraan ay hindi sana niya pinakasalan si Lucille. “Cielo, anak. Umuwi ka na. Sa susunod na lamang tayo mag-usap.” “Pero bukas na bukas po ay kailangang ma-operahan si Mama… Please, Madam Lucille. Gagawin ko po ang lahat basta po ‘t tulungan po nin’yo kami.” Lumuhod na si Cielo sa harap ni Lucille at ikinagulat iyon ni Solenn, maging si Rafael ay hindi akalain na gagawin iyon ni Cielo. Pumaskil naman ang mala-impaktang ngiti sa labi ni Lucille. Pakiramdam niya ay isa siyang kagalang-galang. Tama nga ba ito nang narinig? Lahat ng gusto niya ay susunduin nito? Balak na sana nitong sabihin na pumapayag na siya kapalit nang mawala na ito at ang mag-ina sa buhay ni Rafael subalit hindi na nito natuloy pa sana ang sasabihin nang natutuwang pumalakpak si Solenn na ikinatigil nito. Silang tatlo ay lumipat ang tingin kay Solenn at naghintay sa sasabihin nito. “Perfect! Mom, pumayag ka na,” aniya. Nabuhayan naman ng loob si Cielo sa sinabi ni Solenn. Nakahanda siya sa kahit ano. “But, why?” “Mom, maawa ka na sa kanila. And I have something to tell kasi,” maarteng sabi pa nito na nag-aalangan pang sabihin sa mommy niya ang totoo. “Solenn. Ano na naman iyan? Don't tell me that you're giving me another trouble again!” may pagdududang angil ni Lucille sa anak. “A-ah– Yeah! But, not really naman. Warren proposed to me last night but I said, I will think about it,” parang baliwalang sabi lang nito. “What?! Are you out of your mind, Solenn?! Bakit? Matagal na rin naman ang 4 years. Nasa wastong edad ka na, ano pang pinag-iisapan mo? Warren is good for you! Matutuwa rin ang lolo mo sa iyo dahil makakatulong sa family business natin si Warren at ang angkan nila.” Napanguso naman si Solenn dahil ang totoo ay mas importante pa sa mommy niya ang yaman, kung sa yaman ay mayaman naman na sila. Ano pa ba umano ang nais nito? “But I'm not ready to settle down. May upcoming project ako sa Italy and 2 years contact lang naman iyon,” saad nito. Isa kasing Modelo si Solenn at itong upcoming project ang hinihintay niya talaga. Mas lalo siyang sisikat lalo na ‘t makakasama pa nito ang mga kilalang modelo. Gusto niyang maging proud ang lolo niya sa larangan na kung saan siya magaling. Hindi niya gusto ang panghawakan ang family business nila! “Lucille, let her. Hayaan mo kung saan masaya ang anak natin. Puro na lang yaman ang nasa isip mo! Give our daughter's freedom to choose what's best for her.” Tila hinaplos naman ang puso ni Solenn. Mabuti pa ang daddy niya ay naiintindihan siya at handang suportahan sa kung ano man ang gusto niya. “Kaya nga I have plan B and Cielo will do it for me. Right, my dear sister?” Kahit wala pang alam ay tumango-tango naman si Cielo. “O-oo! Kahit ano pa iyan ay gagawin ko.” “At ano naman ba iyon anak?” nagtatakang tanong ni Rafael. “Marry my boyfriend, Cielo!” “What?! “Ano?! Sabay na pagkabigla nina Lucille at Rafael. Tila hindi naman agad pumasok sa isip ni Cielo ang narinig. O baka mali siya nang dinig? “You heard it! I won't say it again.” Sa galit ni Lucille ay nahila nito ang buhok ni Solenn. “Nahihibang ka na ba? You're so stupid, mana ka talaga sa daddy mo! My God!” “Mom! Masakit, aray…” “Talagang masasaktan ka talaga! Ipapakasal mo si Cielo kay Warren? Sa tingin mo ba ay papayag iyon? Ha?! “Yes, he will. His grandpa wants him to get married as soon as possible, then after 2 years puwede naman silang mag-divorce. Akin pa rin si Warren.” “Bakit hindi na lang ikaw?” “Ayaw ko nga! Bawal sa akin ang maging married. Kakausapin ko si Warren about this. I'm sure that he will agree, madali lang naman ang 2 years eh!” “Tonta! Ano na lamang ang sasabihin ng parents ni Warren? Mahiya ka nga Solenn sa pinaggagawa mo!” “Ako na ang bahala, Mom. Hindi pa naman ako nakikita ng lolo ni Warren. The important thing here is Warren will introduce Cielo to his grandpa.” Naiiling na lamang si Lucille sa kagagahan ng anak. Inaalala nito na baka sa huli ay pagsisihan nito ang lahat. “But before that Cielo. I have my conditions,” seryosong sabi nito. Pinatayo nito si Cielo sa pagkakaluhod at pinaupo sa tabi niya. “A-ano iyon?” kinakabahang tugon naman ni Cielo habang nakatitig rin sa mga mata ni Solenn. “Don't you dare to fall in love with my boyfriend!”~Drake~Hindi ko na talaga matiis, hindi ko kayang hindi ko siya mahawakan kaya bahala na! Agad ko na siyang sinunggaban ng halik dahil pakiramdam ko, nauuhaw ako na malasap muli ang labi niya. Wala akong pakialam sa parusa umano nito dahil sisiguraduhin ko na pati siya ay hindi rin naman matitiis iyon!Wala namang pagtutol ang nangyari kaya mas nahibang na yata ako dahil tumugon na rin naman siya sa mga halik ko at ang mga kamay ko ay maglulumikot na sa malambot niyang katawan. Gusto-gusto kong mahawakan ang perpektong hubog nito. "Aahh..." Pinagapang ko na ang aking labi pababa sa kan'yang leeg nang dahan-dahan patungo sa malulusog niyang dibdib. Hindi ko akalain na ganito ito kaganda at ngayon ay maaangkin ko na. Hinayaan ko na muna ang dibdib niya dahil kanina ko pa iyon pinanggigilan. "Hmmn... Drake, sige pa..." Napalunok ako nang marinig ko ang klase ng boses niya na iyon dahil mas lalo niya pa akong pinasabik sa kan'ya, hindi ko na ito patatagalin pa. Mula dibdib niya pababa
Sandali siyang tumigil at saka niya ako tinitigan sa mga mata, puno nang magkahalong pagmamahal, galak, at pagnanasa.Napakagat ako sa aking ibabang-labi dahil parang hindi ko na mapaglabanan ang mga titig ni Drake sa 'kin. Ang lakas nang kabog sa dibdib ko, kinakabahan ako dahil wala na talaga akong kawala rito."Are you nervous?" nahulaan niyang kabado nga ako, oo, pero hindi ako aatras.Gusto kong iparamdam sa kan'ya kung gaano ko siya ka mahal, hindi man lang namin maranasan na maging masaya nang matagal at wala kung anong poblema basta na lamang sumusulpot.Nang hindi ako nagsalita upang sagutin ang tanong niya ay dahan-dahan niyang ibinaba ang mukha sa 'kin hanggang sa maglapat na ang mga labi naming dalawa. Magaan lang ang halik niya, walang pagmamadali na pawang ninanamnam ang sandaling ito ngayong gabi. Mas natutukso naman ako sa paraan nang kan'yang paghalik kaya mas lalo akong nag-iinit."I love you," sambit niya. Pansamantala siyang tumigil para sabihin na namang mahal niy
~Akira~. Gusto ko man siyang pigilan pero hindi ko nagawa, napako ako sa puwesto ko. Tinatawag ko siya sa isip ko pero hindi ko masambit sa bibig ko.'Akira, ang sama mo! Habulin mo si Drake.' utos ng isipan ko ngunit hindi ko magawa. Tanging iyak lang nagawa ko dahil sa mga pag-aalinlangan koMasyado yata akong nag-over think sa mga posibleng mangyari ulit. Ang tanga ko dahil nasaktan ko siya ngayong birthday pa niya talaga. Nang mahimasmasan na ako ay agad na akong lumabas ng bahay at nagtungo sa kanila. Nando'n pa ang lahat, sina kuya ay nag-iinuman. "Guys nasa'n si Drake?" tanong ko agad sa kanila. "Aba'y lokong bata ka! Sinundan ka niya kanina sa bahay tapos dito mo hahanapin. Ano ba ang nangyayari sa in'yong dalawa?" Hindi ko na sinagot si mommy kaya alam ko na kung nasa'n siya ulit. Nagmadali na akong puntahan siya sa park, at hindi nga ako nagkakamali nando'n siya nakaupo at umiinom na mag-isa. "Drake," tawag ko sa kan'ya, lumingon siya sa 'kin pero malungkot ang mga m
~Drake~Nang makarating kami sa bahay l, nalaman kong alam pala nilang lahat na pauwi na si Akira., Gusto lang talaga nila akong i-surprised. Alam na rin nila pati ang nagbalik na alaala nito. "Anak, kumain ka na muna. Baka gutom ka pa?" alok ni tita Cielo kay Aki. "Yes po, sabay na po kami ni Drake na kakain," tugon naman nito kay tita. "Baby, samahan mo ko kumain. Na-miss ko ang luto nila." Nakangusong sabi nito sa 'kin, ito 'yong nakaka-miss. "Sure, halika na." Dinala ko na siya sa dining table. "Bakit? Hindi ka ba nakakain nang maayos do'n sa pinuntahan niyo?" tanong ko. "Uhmn...nakakakain naman, pero, hindi ganito eh!Alam mo naman na med'yo malayo na 'yon at bundok na kaya madalas ay gulay kami do'n. Doon nga ako nakatikim ng dagang bukid," aniya.Pinaghain ko naman siya kung anong gusto niya pang kainin. Hindi na ako kumuha ng plato ko siyang kasalo, gano'n ko siya ka-miss. "Thank you, baby. Grabe, na-miss ko talaga 'to!"Ang gana niyang kumain, sinubuan ko pa siya
Nagmadali akong magpunta kina Aki upang itanong kong nasa'n ito ngayon dahil gusto ko siyang sundan. Sinamahan naman ako ni mommy upang makita sina tita at tito. Nang makarating kami ay si mommy na ang naunang pumasok. Sakto naman na nando'n silang lahat. "Magandang hapon," bati ni mommy."Oh, Mars kayo pala. Pasok kayo," ani naman ni tita Cielo."Ahmn… Mars may sasabihin si Drake," kaya ako na ang magsasabi sa kanila. "Ano 'yon. Drake?" tanong naman ni tita Gretta."Tita, Tito, mga Kuys. Bumalik na ang alaala ko," sabi ko na ikinabigla nila. "Tagala? Magandang balita 'yan, Drake," masayang sabi ni tita. "Congrats, 'tol! You're back!" Tinapik naman nina Kuya Gavin ang balikat ko. "Thank you mga, kuys," pasalamat ko rin sa kanila. Pero ito na nga sasabihin ko na ang sad'ya ko. "Ah… Tita, Tito, mga Kuys. Puwede ko po bang malaman kung nasaan si Akira?" tanong ko, Hindi na ako makapaghihintay pa Gusto ko na siyang makita."Ah...'yon na nga, kasi hindi naman sila ma-contact. Baka
~Drake~ "Drake!" sigaw ni Mommy kasabay nang pagpreno ko.Natigilan ako 't hindi makagalaw, si mommy naman ay bumaba sa kot'se upang puntahan ang babae, med'yo dumami ang tao at nag-usisa. May pumunta ring traffic enforcer at security guards ng mall at kinausap nila ni mommy.Nakatingin lang ako sa kanila pero ang isip ko ay naglalakbay. 'Akira!'Pero bakit magkasama kami ni mommy at bakit nasa pilipinas na ako? Ang alam ko ay nasa Italy ako.Mayamaya lang ay bumalik na rin si mommy sa kot'se at kinamusta ako."Anak, Drake. Okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong ni mommy sa 'kin. Tumango lang ako. "Mom, kumusta po 'yong babae? Nabangha ko ba siya?" tanong ko rin dahil baka nga kung napano ito. "She's fine, hindi mo siya nabangga anak.Nagulat lang din siya at wala naman nangyari sa kan'ya. Nag-usap na rin kami at humingi na ako nang pasensiya at gano'n rin naman siya," saad ni mommy. Nakahiga naman ako nang maluwag. "Uuwi na po ba tayo?" Tumango naman si mommy kaya pinaandar ko
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen