“อร่อย กลมกล่อมมาก ๆ ค่ะ” ฉันชมจากใจจริง ฉันชอบอาหารรสอ่อนอยู่แล้ว อย่างพวกแกงจืด แกงจืดถ้วยนี้กลมกล่อม รสชาติลงตัวอย่างมากในความรู้สึกของฉัน
“น้าดีใจที่หนูปายชอบ พ่อครัวของน้าก็คงดีใจ” ฉันเงยหน้าขึ้นสบตากับน้าอุ่นที่มองฉันอยู่แล้ว สายตาน้าอุ่นดูเป็นประกาย เต็มไปด้วยความเอ็นดู ฉันเลื่อนสายตาไปมองแม่ แม่ยิ้มไม่ว่าอะไรก่อนจะเริ่มลงมือกินข้าว เพราะความหิวและอาหารเต็มโต๊ะดูน่ากินไปหมด ฉันจึงปัดความรู้สึกตงิด ๆ นั้นทิ้งไปและลงมือกินข้าวอย่างจริงจัง
อาหารบนโต๊ะพร่องไปอย่างรวดเร็ว อาจจะเพราะรสชาติถูกปาก และฉันยังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่ตอนเช้า พอกินอิ่มจึงวางช้อนลง ฝ่ายแม่และน้าอุ่นอิ่มไปก่อนหน้าฉัน กำลังนั่งคุยสัพเพเหระ พอน้าอุ่นเห็นฉันอิ่มก็บอกให้เด็กมาเก็บโต๊ะ
“หนูปายเรียนวิศวะฯ เหรอจ๊ะ”
“ค่ะ เปิดเทอมนี้ก็ปีสามแล้วค่ะ”
“รายนี้ชอบพวกเครื่องจักรเครื่องกล ทั้งที่เป็นผู้หญิงแต่ไม่ห้าวนะอุ่น ยังรักแต่งตัวอยู่บ้าง ตอนเลือกเรียนฉันยังคิดว่าฟังผิด เพราะพี่ชายเขาเรียนทันตะฯ ส่วนน้องกลับเรียนวิศวะฯ เสียได้...แต่เอาเถอะ ลูกเราอยากเรียนอะไรก็ให้เรียน จะบังคับมันไม่ใช่เพราะเราไม่ได้เป็นคนเรียนเสียหน่อย”
แ
