JUSTINE POV
Malungkot kung sinundan ng tingin ang pag-alis ni Alena. Nakaramdam ako ng matinding kalungkutan ng mapansin ko ang malaking pagbabago ng ugali nito. Ibang-iba na ito ngayun. Hindi na siya ang dating Alena na nakilala ko. Ang dating Alena na minahal ko. Wala na siya. Tuluyan na itong binago ng panahon.
Sabagay, dahil siguro sa matinding galit kaya nag-iba ang ugali nito. Hindi ko ito masisisi. Alam kong hangang ngayun masakit pa rin dito ang pagkawala ng anak namin. Kung alam ko lang na mangyayari ang lahat ng iyun iniwasan ko na sana si Valerie. Pero hindi eh, tapos na ang lahat. Nagkasala na ako na siyang naging mitsa sa pagkawala ng anak ko....ng anak naming dalawa.
Tahimik akong bumalik sa mesa kung saan nakaupo sila Mommy at Daddy. Hindi ko na pinansin pa si Valerie na noon ay matalim ang mga matang nakasunod ang paningin sa paalis na si Alena. Hindi ko na din binigyan pansin ang mga nang-uuyam na tingin ng ibang customers sa amin. Alam kong kami ang pinag-uusapan ng
