CHAPTER 25
3RD POV
“Kung ganun, lagdaan mo na.” Sagot niya rito.
“Bakit ko naman gagawin ‘yon? Ayokong ibigay sa ‘yo ang kalayaan mo Daisy..” Madiin na wika nito, kaya napakunot ang kanyang noo.
“Hindi ba iyon ang gusto mo?” Tanong niya rito.
“Noon, noong wala pa akong maalala.” Sagot nito, habang kukunin sana sa mga bisig niya ang anak nila, pero mabilis siyang umatras.
“Daisy, kahit ano pang gawin mo, hindi mo madadala si Dean.” Wika nitong muli.
“At sa tingin mo ba, makakaalis ka pa sa bahay na ‘to?” Lalong napakunot ang kanyang noo, dahil sa sinabi nito sa kanya.
“At bakit hindi ako makaka-alis sa pamamahay mo?”
“Bahay natin, ‘wag mong kalimutan ‘yan.”
“Tumigil kana sa kahibangan mo June! Hindi ka pa rin ba tapos sa pananakit na ginawa mo sa akin?”
“Hindi pa!” Malakas na sigaw nito.
“Pwede bang ‘wag kang sumigaw! Nagugulat ang Anak ko!” Galit na wika niya.
“Alam mo bang kulang pa ang sakit na naranasan mo?”
“Hindi ko maintindihan kung ganyan nalang ang galit na narara
