68
3RD POV
“Ate!” Tuwang wika niya, habang mahigpit na niyakap ang kapatid niya.
“Malungkot ka na naman? Dahil na naman ba ‘to sa kanya?” Malungkot niyang tanong habang umupo si Anna sa upuan.
“Bakit ka na naman ba narito? Hindi mo ba alam na hinahanap ka niya?” Wika niya habang bakas sa mukha niya ang takot.
“Takot ka na naman ba sa kanya? Bakit ba kasi hindi mo nalang siya iwan?”
“Bakit ba pinipilit mo ‘yan?! Alam mo naman na hindi ko ‘yon kayang gawin! Alam mo bang pilit kung kinaya ang lahat… Kahit pa… Kahit pa alam ko na hindi talaga ako ang mahal niya.” Umiyak na wika sa kanya ni Anna.
“Binigyan na kita ng pagkakataon, ilang beses ko nang sinabi sa ‘yo na iwan mo na siya. Bakit ba ang dali lang sa ‘yo na kalimutan ang lahat ng ginawa niya sa ‘yo noon? Alam mo bang araw-araw akong natatakot na baka tuluyan ka nang mawala sa amin, dahil lang sa kanya!” Napatitig si Anna sa kanya habang pinunasan niya ang mga luha sa kanyang mga mata.
“Natatakot ba talaga kayong mawala ako?”
