Nanlamig ako sa sinabi niya. Ang dami nang emosyon ang nararamdaman ko ngayong araw na ito, pero parang naiba ang lahat dahil sa pahayag na iyon. Napatingin ako kay Jimmie na halatang hindi inaasahan ang sinabi ng kanyang ina.
"Mom," mahina niyang sabi, pero narinig ko ang bahagyang kaba sa kanyang boses. "Hindi ba parangβ"
"Hoy, Jimmie, huwag mo akong bigyan ng dahilan," sabat ni Mommy Heart, sabay tawa. "Nakapagpakasal ka na, kaya dapat lang na sundan niyo na ito ng apo. Alam mo naman, matagal ko nang hinihintay iyon."
Ang buong audience ay natawa at nagpalakpakan, pero ako, gusto kong maglaho sa kinauupuan ko. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanila na ang lahat ng ito ay peke lang.
Napatingin ako kay Jimmie, na ngayon ay pilit na ngumiti. Lumapit siya sa akin at marahang hinawakan ang aking kamay. "Relax, Claire," bulong niya. "Alam kong nakakailang, pero huwag kang mag-alala. Ako ang bahala."
Ang problema, hindi ko alam kung totoo ba ang sinabi niyang iyon.
Habang nagpatuloy
