Chapter 109
"Jenny, John! Behave muna kayo, may bisita si Mommy," sabi niya sa dalawang batang agad na napatingin sa akin. Sa tingin ko’y nasa lima o anim na taong gulang lang sila, ngunit ang kanilang enerhiya ay tila hindi maubos.
"S'ya nga pala twins, boss ko pala sa bagong trabaho ni Mommy," dagdag niya, halatang nag-aalala kung ano ang iisipin ko sa pagiging single mom niya.
"Yes po, Mommy. Hello, Mister!" bati ng batang babae, na mabilis namang tumakbo pabalik sa loob ng bahay kasunod ng kanyang kakambal. Naiwan akong nakatayo sa harap ng pinto, naguguluhan at tila kinikilatis ang bawat nangyayari.
Nakatitig ako sa likuran ng mga bata habang papalayo sila. Hindi ko maipaliwanag ang kakaibang pakiramdam na bumalot sa akin. Ang ngiti ng mga bata, ang kanilang kilos, at higit sa lahat—ang mga mata nila. Parehong-pareho ng mga mata ko noong bata pa ako.
"Bakit po kayo napadaan, Sir?" tanong niya, halatang nagtataka ngunit sinusubukang maging magalang.
Hindi ako agad naka
