Napapikit at napadaing si Vena hindi dahil sa luwalhati kundi dahil sa kirot ng ginawa nitong pagpasok sa sakaniya. Mas lalo pang nagtubig ang kaniyang mga mata at pagkatapos ay napahawak sa dibdib nito upang itulak ito paalis sa ibabaw niya ngunit sadyang mas malakas ito sa kaniya.
Nagpatuloy ito sa pag- ulos, walang pakialam sa sakit na nararamdaman niya. Magkahalong kirot at hapdi, tila napunit muli ang kaniyang pagkababae ng mga oras na iyon. Napapikit siya habang nakahawak sa dibdib nito at pilit pa rin itong itinutulak. Nagmulat siya ng kaniyang mga mata. Hindi na niya kaya pang tiisin ang kirot na nararamdaman niya.
“Please… stop…” halos pabulong na sambit niya dahil sa kirot.
Ngunit sa halip na tumigil ito ay mas lalo pa nitong binilisan ang pagbayo at halos bumaon sa dibdib nito ang mga kuko ni Vena dahil sa matinding kirot hanggang sa naramdaman na lamang niya ang pagpuno ng mainit na katas sa kaloob- looban niya.
Ilang minuto ang lumipas ay tuluyan na itong umalis sa ibabaw
