"คุณหมอ! ว๊าย!"
"หวาน!"
จุดที่น้ำหวานยืนอยู่คือทางสโลป เธอเผลอก้าวถอยหลังโดยไม่ทันตั้งตัวทำให้ร่างบางเซถลาเกือบจะล้มลงโชคดีที่อาคินคว้าร่างบางเอาไว้ได้ก่อน
หมับ!
"เฮ้อ~ ระวังหน่อยสิ"
อดไม่ได้ที่จะก้มลงตำหนิคนในอ้อมแขน เมื่อกี้เขาหัวใจหล่นวูบลงไปเลยล่ะ ถ้าน้ำหวานล้มลงข้อเท้าของเธอจะต้องได้รับบาดเจ็บแน่ๆ
"ใครใช้ให้คุณมายืนตรงนี้"
ยังจะมาดุกันอีก ถ้าเขาไม่ได้มายืนอยู่ข้างหลังเธอโดยไม่ให้สุ้มให้เสียงมีเหรอที่เธอจะตกใจจนเกือบหงายหลังลงไปแบบนี้
"ปล่อยได้แล้วค่ะ"
น้ำหวานยกมือเรียวขึ้นดันหน้าอกแกร่งออกแต่ยิ่งดันเขาก็ยิ่งกอดแน่นกว่าเดิมจนหน้าของเธอแทบจะฝังเข้าไปในอก กลิ่นหอมประจำตัวของเขาลอยแตะจมูกเธออย่างจัง
"เรื่องอะไรจะยอมปล่อย กว่าพี่จะจับได้"
"คุณหมอ!"
สีหน้าเจ้าเล่ห์ของอาคินทำให้น้ำหวานอดหมั่นไส้ไม่ได้โดยที่เธอไม่รู้เลยว่ายิ่งเธอทำตัวดื้อกับเขา เขายิ่งรู้สึกชอบน้ำหวานในเวอร์ชันนี้
จริงๆขอแค่เป็นน้ำหวาน เขาพร้อมจะรับมือทุกเวอร์ชันนั่นแหละ
"หนีมาแค่เดือนเดียว ดื้อขึ้นเยอะเลยนะครับ"
"ไม่ได้ดื้อ!"
"เถียงเก่งแล้วด้วย"
หมอหนุ่มทำให้น้ำหวานรู้สึกเหมือนเธอกำลังโดนคุณครูฝ่ายปกครองสอบสวน แต่เธอไม่
