Kabanata 4
“Kanina mo pa pinagmamasdan.” Natatawang sabi ni Di Vaio sa kaniya saka ininom nito ang alak sa baso. “Your honor, type mo ba?"
“Tss!” Hindi pinansin ni Lev ang sinabi ng kaibigan. Pinagpatuloy niya ang pag-inom ng alak habang inaalala ang babaeng nakatitig sa kaniya kanina.
Sumandal si Lev at dumekwatro habang pinaglalaruan ang alak. Wala pang trenta minutos ng dumating siya sa El Salvador. Isa-isa niyang tiningnan ang mga banditong nasa harapan niya at napabuntong hininga.
Pinagbigayan niya ang imbitasyon dahil ngayon lang ulit sila nagkaroon ng oras na magkasama-sama ng ganito. They have been giving him a woman to ease his tiredness. But these past few weeks, he finds women bothersome. Not that he had been sleeping with them every time. It's annoying the hell out of him that he couldn't enjoy sex like he used to. Some of my his are getting married and some are married. But, he’s m not into a long-lasting relationships. No one will accept him once they find out his true nature anyway. Love? That’s bullshit!
"You're looking a little gloomy in the dumps for someone who's celebrating your birthday, Valdemar." Natatawang sabi ni Makaruv sa kaniya saka ininom nito ang Brandy sa baso at nagsalin ulit ng alak.
Hindi nito pinansin ang sinabi ng isa sa kaibigan niya. Pinagpatuloy niya ang pag-inom ng brandy. Wala siya sa mood makipag-usap ngayon. Napilitan lang naman siyang pumunta rito dahil sa pangungulit ni Rhum. He'd been out of shape these past few weeks because of his line of work.
Bukas ay pabalik na rin siya ng Romblon. Akala niya kapag dumalo siya rito ay mawawala ang pagod na nararamdam niya. But he thought wrong. Again. He keeps getting worse and worse. Nawawalan na talaga siya ng gana makipagtalik sa kahit na sinong babae. Masyado na siayng napako sa trabaho. It's a shame because he used to enjoy having sexual relations. This is not him at all! What in the world is going on with him right now?
Mas gugustuhin niyang manatili sa Romblon at magtrabaho kaysa maranasan ang mabagsik na takbo ng buhay sa lungsod. Hindi niya gusto ang maipit sa traffic.
"Batas!" sigaw sa malakas na boses. "Nakikinig ka pa ba sa mga sinasabi namin?"
Kumunot ang noo niya ng maramdaman ang pagyugyog ni Samael sa balikat niya.
“What?” Napakurap-kurap siya. Naguguluhan sa kung anong pinag-uuspan ng mga kaibigan.
Franco looked at him with an arched brow. "Can you explain what you mean by 'what?'"
“Fvck!” Mahina niyang mura at napahilot sa sintido.
Kinunotan niysiyaa ng nuo ni Hideo, "You were spacing out, man. You need to get laid tonight."
Tumikhim siya saka sumimsim ng alak, "I'm all right."
Marahas na napailing si Amadeo. “Have you lost a screw, Valdemar?" anito at bumaling sa katabing si Inzerillo na tumatawa.
Napatanga siya. "What?"
"It looked like you were daydreaming," komento ni Flavio habang lumilinga-linga sa paligid. “Tsk.”
Malakas siayng napabuntong-hininga. "I'd been busy. Hindi ko kailangan ng babae "
“We don't want to know if you're alright. We'd like to know why you're so stunned.” Rubinacci snorted then drank his scotch.
Napatitig siya kay Igneelng ilang segundo bago nag-iwas ng tingin at sumagot, "Doesn’t matter. Marami lang talaga akong iniisip nitong mga nakaraang araw."
A lot of thoughts are racing through his head, as well as a great deal of anger, and he has no time for anything else, such as seeing a woman.
"Did your stalker send you a new picture of yourself?"
Napapantastikuhang napatingin siya kay Valentino at napailing siya.
Nagkibit balikat ito.
"Then what?” Taas kilay na tanong ni Amadeo. “Come on, baby. Spill the beans!”
Umiling ulit siya at bahagyang napahilot sa sintido, "Wala."
"Are you short of money?" Kunotnoong tanong ni Haru. “I’ll lend you some and be awed by my majestic fortitude.”
Pinukol niya ng masamang tingin si Haru. " I'm still considered to be one of the wealthiest bachelors in Europe.”
May inabot si Psalm sa kaniyang calling card. He accepted the card with a sigh and a roll of the eyes.
“Auliffe Albano.” Binasa niya ang pangalang nakasulat. “Anong gagawin ko rito?” Naguguluhang tanong niya.
"My cousin will be happy to help you. Siguradong matutulungan ka niyang ayusin ang turnilyo mo sa utak."
Ipinilig niya ang ulo saka inubos ang laman ng alak sa baso saka tumayo. Hindi na niya kayang tiisin ang kagaguhang pinagsasabi ng mga kaibigan niya.
“Saan ka pupunta?” Eksaheradong iminuwestra ni Leonardo ang kamay sa kaniya.
"Aalis na ako. Maaga ang flight ko bukas."
He rolled his eyes and murmured. "Bandits."
Hindi niya pinansin ang pagpipigil sa kaniya ng mga kaibigan niyang ayaw siyang paalisin, malalaki ang hakbang niya hanggang sa makalabas siya ng El Salvador.
Napadaan siya sa bar counter at napansin niya ang babaeng nakatitig sa kaniya. Sa halip na dumeretso na palabas ng pinto ay parang may sariling buhay ang kaniyang paa. Natagpuan niya ang sariling nakaupo sa tabi nito. Hindi rin nakaligtas sa kaniyang peripheral vision ang mensaheng natanggap nito. ‘Don't overindulge in alcohol. Avoid making small talk with people you don't know.’ Probably her boyfriend or something because the sender named ‘Babe’. La m****a! Hindi niya maiwasang mapamura ng
“Brandy,” sabi niya sa Bartender na kaagad namang tumalima.
Nanlaki ang mata nito nang tumingin sa kaniya kaya mas lalo siyang nagtaka. Does this woman know her? He gritted his teeth. Pinaglalaruan niya ang baso ng alak sa kamay. Napansin niyang nakakailang baso na ito ng alak at hindi inaalis ang tingin sa kaniya.
“Quit staring woman,” sita niya rito.
She already has a boyfriend kaya bakit kung makatingin ito sa kaniya ay interesadong-interesado ito. Hindi niya gusto ang ganitong uri ng babae.
He kept his poker face on. Mas lalong nagdilim ang paningin niya nang mapansing may ilang lalaking nagnanais na lumapit sa pwesto nila ngunit hindi magawa dahil sa presensya niya.
Naramdam niya ang pagdampi ng kamay nito sa kaniya na mas lalo niyang ikinainis. Sino ito para hawakan siya?! Hinuli niya ang kamay nito at iwinaksi. “Don’t you dare touch me again.”
Nakita niyang bahagya itong napatalon sa takot at gulat. M****a! M****a! Bakit na-guilty siya bigla?
May takot sa mukha nito ng mag-angat ito ng tingin sa kaniya. “I-I’m sorry…” mabilis itong nag-iwas nang tingin.
“Tsk.” He hissed.
Mabilis itong naglapag ng pera sa counter at malalaki ang hakbang na tinalikuran siya papalabas ng bar. Makalipas ang ilang minuto ay napagtanto niyang kanina pa siya nagpipigil ng hininga. Muling bumalik sa alaala niya ang maganda at maamo nitong mukha. Itim na itim ang bilugan nitong mga mata, matangos ang ilong, manipis ang mapupulang mga labi at na bumagay sa kulay itim nitong buhok.
The woman's natural fragrant scent filled the air when she left him, and when he let out his suppressed breath, it sounded like he had missed her. He blinked several times in response to the shock his body was experiencing, particularly when he felt the awakening of a particular part of his body. A psychiatrist may be the best course of action for me. He's going berserk now. Fuck it, Lev Lawson Valdemar! Forget that damn woman! He drank alcohol several times.
He had intended to return home the following day, but he is becoming disinterested in the city and has decided to pack his belongings and return home immediately. Hindi niya gustong muling magtagpo ang landas nilang dalawa. Namulsa siyang naglakad patungo sa nakaparada niyang sasakyan. Malakas siyang napabuntong-hininga saka binuhay ang makina ng sasakyan at pinaharurot patungo sa parking lot ng El Salvador Luxury Hotel.
Nang makapasok siya sa hotel room niya ay natigilan siya at nagsalubong ang kilay ng mapansing may taong nakahiga sa kaniyang kama. As his eyes widened, he realized that the person was a woman who was flaunting her delicate and alluring white skin.
Ilang ulit siyang napakurap habang nakatitig sa babaeng nakadapa.
"Who the fuck are you?" madiin niyang tanong dito ng kumilos ito.
Kabanata 115NAGISING si Clea na parang may kakaiba sa tiyan niya kaya mabilis siyang bumangon at hinanap ang banyo. Nang makita, pumasok siya at tamang-tama namang nagsuka siya.Nasapo niya ang tiyan ng nagduwal na naman siya. Ang isang kamay niya ay nakahawak sa gilid ng lababo habang sumusuka siya.Nang kumalma na ang tiyan niya, nagmumog siya saka hinang-hinang bumalik sa kama at naupo sa gilid niyon. Hapong-hapo siya dahil sa pagduduwal na hindi niya alam kung bakit.Clea stilled when she realized that she's not in her room. Mabilis niyang pinalibot ang tingin kapagkuwan ay napakagat-labi ng ma-realize niyang nasa kuwarto siya ng mansion.After she fell asleep in the chopper last night ay wala na siyang maalala pang iba.Naglakad siya patungo sa pinto at bubuksan na 'yon ng mapansin niya ang may kalakihang post it note na nakadikit sa pinto. At may nakasulat doon na kaagad niyang binasa."Hey, Wife. Kapag nabasa mo 'to, nasa office na siguro ako. I have a busy day ahead so I won’
Kabanata 114Inayos ni Lawson ang pagkakabalot sa kaniya ng bathrobe. Then he fixed her hair."You should get change before you caught cold." Hinila siya nito sa braso paalis. “Where’s your room?”Napabuntonghininga na lang siya ska itinuro ang kwarto kung nasaan ang mga gamit niya. Hindi nga nag-alborotoa ng asaawa niya pero gumawa naman ng eksena. Sumenyas lang ito kay Pionella at Escobar na mauna na sa sasakyan.Nang makapasok sila sa dressing room niya ay kumuha siya ng face wipes at inalis ang make up niya saka humarap siya kay Lawson na nahuli niyang matamang nakatitig sa kaniya.Tumuon ang nagtatanong niyang mga mata sa asawa. "Anong ginagawa mo rito? How did you know my schedule? How did you know abou—”"You don't actually think that I would let another man act as your husband, did you?" Tumalim ang mga mata nito saka mas humigpit pa lalo ang pagkakayakap ng isang braso nito sa beywang niya. "You’re my wife and you're mine." He possessively whisphered. “Wala akong pakialam kun
Kabanata 113 PAGOD na pagod na umupo si Clea sa swivel chair niya. Katatapos lang ng meeting niya sa lahat ng Directors ng Lecaroz General Hospital. Sobrang saya ng puso niya kapag naiisip niya ang laki na ng pinagbago ng kompanya nila. Ilang linggo na pa lang siyang nakaupo ay nakikita niya ang improvement dito lalo na at nagingmalaki ang impact ni Lawson sa business nila. Of course, who wouldn’t be intrigue by her and choose to trust them again if she now holds a Valdemar as her last name. Masaya siya na sa wakas ay nakabangon silang muli pero parang may kulang. There's a hole in her heart and she doesn't know the reason why. Two weeks na siyang hindi umuuwi sa bahay nila Lawson dahil mas pnili niyang mag-stay muna sa parents niya. “I didn’t you’re good at handling your business,” papuri ni Pionella. “Hanggang ngayon nagugulat pa rin ako. Parang kelan lang napakagulo ng lahat.” “Hindi rin sumagi sa isip ko na gugustuhin kong i-take over ang LGH.” Nginitian niya ito at napatingin
Kabanata 112 KAKAHIGA pa lang ni Clea sa kwarto nang biglang tumunog ang cellphone niya. Mabilis siyang bumangon sa pagkakahiga at umupo sa ibabaw nang kama saka nanghihina na inabot ang cellphone sa ibabaw ng lamesa. Kumunot ang noo niya nang makita kung sino ang caller, it was her mom. "Hello, Mom. Good evening!” masiglang bati niya sa ina. “Napatawag ho kayo?” "Clea! Your father!" anang boses ng ina niya na nagpa-panic. "Your father…” Mas lalong kumunot ang noo niya habang narinig ang mahinang pagsinghot ng ina sa cellphone. Sa sobrang bilis ng pagsasalita nito ay ang tanging naiintindihan lang niya ay ‘inatke’, Dad at ‘ICU’. Kahit naman iyon lang ang naririnig niya sa napakahabang speech ng ina niya ay alam na niya ang sinasabi nito. "Mom, take a deep breath, okay?" putol niya sa sinasabi ng ina niya. “I’m on my way,” aniya saka mabilis na hinagilap ang bag at tumayo. Hindi na niya hinintay na makasagot ang nasa kabilang linya. Kaagad na pinatay niya ang tawag. Bumangon nama
Kabanata 111Malakas na napabuntong-hininga si Lawson at tumingin sa kaniya. "Sinaktan ka ba nila?” malambing nitong tanong.Itinikom ni Clementine ang kanyang mga labi at umiling. “I’m fine. Salamat nga pala.”“You don’t have to thank me everytime I saved you. I’m your husband and you’re my wife. It is my duty to protect you.” Seryoso nitong sambit."Pasensiya na." Hingi niya ng paumanhin rito.Natahamik siya bigla sa sinabi nito na kaagad namang napansin ni Lawson. Napabuntonghininga na lang ito at hindi na muling nagsalita. She guesses na galit pa rin ito dahil muntik nanaman siyang mapahamak.Pasimple nitong hinilot ang sentido ng makaramdam ng sakit do'n.“I-ikaw… nasaktan ka ba? May mga patalim silang dala, nasugatan ka ba?” maingat na nagtanong ni Clea. “Ahmm… I mean kanina…”Lumingon ito sa kaniya panandalian saka ibinalik ang tingin sa kalsada.Huminga ito ng malalim. “Oo," mahinang sagot ni Lawson.Kinabahan siya. nang marinig ito at agad na nanlaki ang mga mata ni Clementi
Kabanata 110ISANG linggo na ang nakakaraan simula nang makauwi sina Clea at Lawson. Kasalukuyang nasa supermarket si Clea at namimili. Biglang pumasok sa isip niya ang naging usapan kaninang umaga bago ito umalis at napailing habang nakatingin sa credit card ng asawa."So…" Clementine smiled at Lawosn, "Napansin kong wala na masyadong pagkain dito sa kusina. Gusto ko sanang mag-grocery."Tumingin ito sa kaniya at tumango. “Isama mo si Manang.”Umiling si Clea, “Hindi na. Kaya ko naman na iyon mag-isa.”Uncertainty and dread flash through his eyes. Pero kaagad rin iyong nawala ng kumurap ito. Bakit natatakot itong lumabas siya? Ano ba ang nangyari rito?“No. Hindi kita papayagan umalisn g mag-isa at walang kasama.” Umiling ito habang may kaunting takot sa mga mata nito.She bit her lower lip. “Pleaseee?”Umigting ang bagang nito. “No.”“Pleaseee? Pretty please?” Pinagdaop nito ang dalawang kamay saka ipinakita ang puppy eyes pero pilit na lumilihis nang tingin ang lalaki. “Hmm… mamaya