Punong-puno ng pag-aalala ang mga mata ni Lola Isabel. Kung hindi lang maraming tao ang nakapaligid, malamang ay itinataas na niya ang laylayan ng damit ni Casey upang tingnan ang kanyang mga tuhod. Malamang ay namamaga na ang mga iyon at puno ng pasa matapos ang matinding paghihirap na kanyang pinagdaanan.
Biglang namutla si Suzanne.
Casey…
Ang hirap talagang tapatan ng ginawa niya.
Kahit si Sam, na kasalukuyang may hawak na regalo, ay napaatras nang bahagya. Ang tali ng kahon ay nakalas na, handa na siyang iabot ito, ngunit tila biglang nawalan ng halaga ang kanyang regalo kumpara sa sakripisyong ginawa ni Casey.
Maamong ngumiti si Daisy at tumingin kay Lola Isabel. “Madam, sinabi ng abbot ng Baoguang Temple na ang jade toad na ito ay dapat ilagay sa inyong silid. Sinasabing makakatulong ito upang humaba ang inyong buhay at magdala ng kasaganaan.”
Muling lumiwanag ang mukha ni Lola Isabel. “Napakaganda! Ang jade ay nagpapalakas ng kalusugan, at dahil ito’y nabendisyunan na rin, mas
