Nang matapos akong mag-ayos ay eksakto namang dumating sina Danie at Dan. Katulad ng inaasahan ay hinanap nila sa akin si Heinrich kung kaya’t sinabi ko na baka mamayang gabi o baka bukas pa siya makabalik. Alam kong naiintindihan na nila ang kanyang dahilan kung kaya’t hindi na sila nagtanong pa. Hindi naman tago sa kanila ang katauhan ni Heinrich.
Pagkarating namin sa silid kainan ay agad na napakunot ang noo ko nang makitang may kasama si Adam bukod sa mga tagapagsilbi niya. Nakayuko ang babae habang nakatayo sa tabi niya at hawak ang talakdaan.
“Sino siya?” bungad na tanong ko kay Adam nang huminto ako sa harap niya. Ngumiti siya sa akin at saglit na tinignan ang kasama niya.
“Hindi mo ba siya natatandaan?” tanong niya. Napairap na lamang ako at napabuntong hininga.
“Magtatanong ba ako kung naaalala ko?” tanong ko pabalik. Napakamot naman si Adam ng kaniyang batok. Sasagot na sana siya nang unahan siyang
