“ Calm Down, Jace!”
Pilit na pag papa kalma sakin ni Luther.
I took a deep breath and close my eyes a bit, trying to calm myself.
“ Are you calm now?” Tanong niya.
. “ Yes." Kalmado na sagot ko.
Medyo kumalma ako ng konti ron, pero kahit ganun hindi pa rin mawala ang takot na nararamdaman ko
“Now tell me where are you now?”
I looked around, searching for the name of the place where I am now.
“Hindi ko alam kung nasaan ako, Luther. ” Nagsimula na namang akong gapangan ng kaba. “ I'm not familiar into this place. And this is not the way into our house. “
Bakit hindi ko man lang ata napansin na iba na pala ang daan na dinadaanan ko?
“Shit!”
Rinig kong malutong niyang mura mula sa kabilang linya.
“ Open your GPS, so I can track you!”
Ginamit ko ang aking kaliwang kamay na paghawak sa manibela ng kotse habang ang kanan ay ginamit ko panghawak sa phone upang i-open ang gps.
“I got it,” Narinig kong sigaw niya pag bukas ko ng gps.“ I know where you are now. ”
Sa sinabi niyang ‘yon, ay
