วันนี้แฮอันทำหน้าแทนซองแทฮยอง แทนลูกชายคนรองของบ้านนี้ที่ยังติดภารกิจอยู่ในกรมทหาร โดยที่อีแฮอันถ่ายรูปกับแขกภายในงานๆ รวมทั้งถ่ายกับหญิงสาวที่ถูกชวนมาด้วย หญิงสาวแต่งตัวสบายๆมาร่วมงาน แม่ของชายหนุ่มบอกทำตัวตามสบายๆนะลูกๆ ถึงเวลาถ่ายรูป...หญิงสาวก็ถ่ายรูปกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวและครอบครัวของชายหนุ่มในรอบแรก และรอบที่สองกับรอบครัวชายหนุ่มพร้อมกับเพื่อนสไตลิสต์ของเธอที่เธอพามาด้วย เธอนำของมาร่วมยินดีด้วย ภายในงานมีคนสนใจเธอมากมายๆ ซึ่งยากนักที่เธอจะออกมาร่วมงานแบบนี้ เช่น งานแต่งงาน หญิงสาวและเพื่อนๆของเธออยู่จนจบงานจนแขกในงานเริ่มทยอยกลับกันไปหมดหญิงสาวจะช่วยจับโน่นนี่แต่คนอบครัวของชายหนุ่มไม่ให้หญิงสาวทำอะไรเลย แต่หญิงสาวก็หาโอกาสช่วยเสมอๆ แต่แม่ของชายหนุ่ม
"ไม่ต้องทำหรอกลูก"
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยากช่วยๆ"
"พวกเราอยากช่วยค่ะ" เพื่อนสไตลิสต์ของหญิงสาวกล่าว
"งั้นแม่ไม่ห้ามแล้วกันนะ แต่อย่าทำอะไรเกินตัว แม่เกรงใจ" เสร็จจากงานแต่งงาน ครอบครัวของชายหนุ่มได้จัดงาน อาฟเตอร์ปาร์ตี้โดยที่เชิญแค่คนสนิทเท่านั้น รวมทั้งหญิงสาวและเพื่อนๆด้วย
สามวันต่อมา
ผู้จัดการส่วนตัวของชายหนุ่มไปที่กรมทหารเพื่อที่จะมาฟังคำตอบของชายหนุ่มว่าจะรับเล่นซีรีย์มั้ย
"ว่าไงตกลงรับหรือไม่รับ อ่านบทแล้วเป็นยังไง ชอบมั้ย "
"บทดีมากครับ ตกลงผมรับครับ"
"รับเพราะบทบาทหรือรับเพราะนางเอกที่จะเล่นด้วย"
"อย่าแซวผมแบบนี้สิฮะๆ"
"เอ่อๆ ฉันมีเรื่องจะบอก ซงเฮโคย ไปงานแต่งพี่ชายนายด้วยล่ะ"
"จริงเหรอครับ ผมพลาดซะแล้ว และเธอเป็นยังไงครับ ครอบครัวผมดูชอบเธอมั้ย"
“แม่ของนายดูจะปลื้มเธอมากอยู่” ซองแทฮยองได้แต่ยืนยิ้มด้วยความปลื้มใจ
"ฉันไปนะ เจอกันวันออกจากกรม"
26/05/2015 วันปลดประจำการทหาร
วันนี้เป็นวันปลดประจำการทหารและเป็นวันออกจากกรมวันแรก ในช่วงเช้านี้จะเป็นพิธีปลดประจำการทหาร เวลาตอน 8 โมงเช้า ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินทางออกจากหน่วยเพื่อที่จะพบปะแฟนคลับของเขา วันนี้ครอบครัวของชายหนุ่มและผู้จัดการที่เปรียบเสมือนคนในครอบครัวคนหนึ่งของชายหนุ่มก็มารับด้วย ชายหนุ่มออกมาพบแฟนๆของเขาที่มาต้อนรับเป็นจำนวนมากท่ามกลางเสียงเชียร์ที่เป็นชื่อของชายหนุ่ม มีสื่อมวลชนหลายสำนักเพื่อที่จะสัมภาษณ์ชายหนุ่ม นักข่าวสำนักหนึ่งได้ถามชายหนุ่มว่า
“คุณซองแทฮยอง คุณมีแพลนที่จะรับงานในหลังออกจากกรมมั้ยครับๆ”
“ผมก็มีดูๆไว้บางครับๆ มันมีหลายเรื่องที่ส่งมาให้ผมอ่านตอนที่ผมยังอยู่ในกรมครับ” ชายหนุ่มกล่าวออกไป นักข่าวอีกสำนักหนึ่งถามชายหนุ่มเกี่ยวกับกำลังใจที่สำคัญสำหรับเขาในการรับใช้ชาติตลอดสองปีที่ผ่านมา
“เบสบอลครับเบสบอล ผมสนุกเมื่อได้ชมเบสบอลครับ ฮันฮวาคือหนึ่งกำลังที่สำคัญของผมครับ”
“แสดงว่าคุณซองแทฮยองมีกำลังใจที่สำคัญมากกว่าสองสิ่งใช่มั้ยครับ”
“ครับสองสามสิ่งครับที่เป็นเหมือนกำลังใจของผม กำลังใจที่สองของผม คือ ครอบครัวและเพื่อนๆของผม”
“แล้วกำลังใจที่สามล่ะครับ” นักข่าวอีกสำนักหนึ่งได้ถามชายหนุ่มไป
“ผมบอกไม่ได้ครับๆ” ชายหนุ่มตอบนักข่าวไปแบบยิ้ม ซึ่งชายหนุ่มไม่รู้เลยว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งแบบมองเขาอยู่ นักข่าวสำนักเดิมถามอีกว่าระหว่างเกิร์ลกรุ๊ปกับแฮอันคุณใครเป็นกำลังใจให้กับคุณมากกว่ากัน
“แน่นอนครับ ผมว่าแฮอันมากกว่าครับ เพราะแฮอันเขาเป็นเพื่อนสนิทของผมครับ” ชายหนุ่มกล่าวเสริมอีก
“ผมคิดถึงผู้จัดการ ทีมงาน ครอบครัว เพื่อนๆ แฮอันและคนสำคัญของผม” ชายหนุ่มกล่าวให้สัมภาษณ์เสร็จ นักข่าวก้ได้ขอถ่ายรูปของเขา หลังจากนั้นชายหนุ่มได้เดินทางกลับไปพักผ่อนที่บ้านของเขากับครอบครัว และเพื่อนๆ ที่ไม่ได้เจอกันมานาน
หญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนแอบมองดูชายหนุ่มอยู่ข้างรถโดยที่ไม่ค่อยมีคนสังเกตนั้นมากับผู้หญิงอีกหนึ่งคน ชื่อ “ซอง ซอนมิน” ที่มาเป็นเพื่อนหญิงสาว
“พี่คะ พี่ยืนดู อะไรอยู่ตั้งนานสองสองนานค่ะ”
“เปล่าจ๊ะ ว่าแต่เราน่ะ ไม่ไปไหนเหรอ มาอยู่แต่กับพี่“ หญิงสาวถามน้องสาวเธอ
“ไม่มีค่ะ ว่าแต่งานเลี้ยงคืนนี้ เค้าขอไปด้วยนะ”
“ไปสิ ว่าแต่จะไปทำไม”
“ไปเป็นเพื่อนของพี่เฉยๆค่ะ”
“งั้นก็ดีเลย เราขับรถให้พี่ด้วยแล้วกันนะ” น้องสาวยิ้มแล้วก้หัวเราะด้วยความชอบใจ ในคืนของวันเดียวกัน
ทางทีมงานและผู้ที่สนับสนุนซีรียเรื่องที่ชายหนุ่มตกลงจะแสดงนำ ได้นัดเลี้ยงสังสรรค์ขึ้นเพื่อที่จำความรู้จักกับนักแสดง เป็นการพูดคุยและสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในการร่วมงาน ชายหนุ่มเดินทางมากับผู้จัดการส่วนตัวของเขาหลังจากที่ชายหนุ่มเช้ามาทักทาย ผู้กำกับ คนเขียนบทและทีมงาน นักแสดงคนอื่น ๆ หลังจากนั้น นางเอกของงานขอได้เดินทางมาถึงพร้อมกับผู้จัดการส่วนตัว สไตลิสคู่ใจ และหญิงสาวที่ดูแก่นแก้วเดินตามหลัง ซองซอนซา เดินมาทักทายผู้กำกับ คนเขียนบท ทีมงานทุกคน และนักแสดงทุกคนอย่างเป็นกันเอง และได้หันหลังกลับไปบอกทั้งสามคนคนที่ตามมาด้วย ให้หาที่นั่งกันก่อน ในตอนนั้นชายหนุ่มที่นั่งอยู่กับผู้จัดการส่วนตัวของเขา ได้กล่าวทักทายเธอ
"สวัสดีครับรุ่นพี่ เจอกันอีกแล้วนะครับ " ผู้จัดการของชายหนุ่มหันมองแล้วยิ้มอ่อนๆ
"สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะคะ"
"เอ่อ รุ่นพี่เชิญนั่งครับ " หญิงสาวชั่งใจอยู่สักครู่ก่อนที่จะนั่งลง ผู้กำกับกับผู้เขียนบทก็คุยเรื่องราวคร่าวๆของซีรียเรื่องนี้ก่อนที่จะให้นักแสดงได้ทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้
ซองแทฮยองกับนางเอกของเขา ได้ทำความรู้จักกันมาในระยะหนึ่งแล้ว รู้จักโดยพ่อสื่ออย่างลีโอซอง สำหรับงานเลี้ยงคืนนี้ ทางผู้สนับสนุนได้จัดขึ้นเพื่อกระชับความสัมพันธ์ของนักแสดง ชายหนุ่มได้ไปทำความรู้จักกับนักแสดง สตาร์ฟทีมงานต่าง ๆมากมาย เช่นเดี่ยวกับหญิงสาวที่ไปทักทายทุกคนเช่นกัน ก่อนที่จะกลับมานั่งที่โต๊ะกับเพื่อนและน้องสาว สไตลิต์คนสนิทถามหญิงสาว “ทำไมไม่ไปนั่งทางโน่นล่ะ มานั่งที่นี่ทำไม” สไตลิสต์ที่เปรียบเหมือนคนในครอบครัวนั้นถามออกไป
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”
“ถ้าไม่มีก็ไปนั่งคุยงานเถอะๆ”ผู้จัดการส่วนตัวของหญิงสาวพูดขึ้น
“จะนั่งอยู่กันได้หรือคะ” หญิงสาวถามกลับ
“นั่งได้สิค่ะ คนเยอะแยะค่ะพี่ ไปคุยงานเถอะ”
ในเวลาเดียวกันทางฝั่งของชายหนุ่ม คนในงานเริ่มที่จะตามหาหญิงสาว
“ซองซอนซาหายไปไหนค่ะ มีใครเห็นบ้าง” คนเขียนบทของซีรียเรื่องนี้ถามออกไปเมื่อไม่เห็นหญิงสาวนั้นเลยถามออกๆไป
“ผมก็ไม่เห็นเหมือนกันนะครับ ทุกคนเห็นคุณคโยมั้ย” ผ็กำกับซีรียเอ่ยก่อนที่จะหันไปถามทุกคนที่อยู่ในงานเลี้ยง ทุกคนกลับส่ายหน้า ผิดกับผู้จัดการของขายหนุ่มนั้นได้สะกิดให้ชายหนุ่มดูทางด้านที่หญิงสาวอยู่ ชายหนุ่มหันไปทางที่ผู้จัดการส่วนตัวชี้ให้เขาดู ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยออกไป
“ผมว่าผมเจอนางฟ้าของงานที่ทุกคนตามหาแล้วครับ” พูดออกไปพร้อมกับยิ้ม ทุกคนหันมามองชายหนุ่ม
“เดี่ยวผมไปตามให้นะครับ” พูดจบพร้อมเดินไปทางหญิงสาว ในมือชายหนุ่มนั้นมีแก้วไวน์สองใบ ทางด้านหญิงสาว คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกับหญิงสาวนั้นเห็นชายหนุ่มเดินเขามา แต่ซองซอนซาไม่เห็นเพราะนั่งหันหลัง ซอง ซูมินเห็นชายหนุ่มก็พูดไป
