“ฮี้วววววววว” ทุกคนให้ห้องพร้อมใจกันมาก อ่านเสร็จจนหมดแล้ว ผู้กำกับก็นัดวันถ่ายอีกทีในเดือน กรกฎาคม และขอให้ทุกคนเดินทางกลับกันดี ๆ ทุกทันต่างพากันกลับ หญิงสาวที่กำลังกลับนั้นชายหนุ่มได้เรียกไว้
"รุ่นพี่กลับบ้านยังไงครับวันนี้"
"น้องสาวฉันซูมินนะ มารับค่ะ"
"อ่อ ครับ กลับดี ๆนะครับ และขอให้ทุกคนเก็บพล็อตเรื่องนี้ไว้เป็นความลับนนะครับ"
ทั้งสองพากันเดินไปตามทาง หญิงสาวหันมาหาผู้จักการส่วนตัวของเธอเชิงบอกว่าเราไปกันเถอะ
"ฮ่อลลล"ผู้จัดการอุทานขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มและเดินไปทางพร้อมมองสองคนที่อยู่ข้างหน้าที่คุยกันอย่างสนิทสนม จนมาถึงหน้าตึก นักแสดงที่มาอ่านบทก้แยกกลับไกล้จะหมดแล้ว ยืนรอสักครู่รถคันที่มาส่งหญิงสาวเมื่อเช้าก็มาถึง
ซูมินลดกระจกรถลง แล้วคุยกับพี่สาว
"พี่ค่ะกลับกันเถอะค่ะ" ผจกเปิดประตูเข้ามานั่งที่เดิมของเธอ ชายหนุ่มเอ่ยทักคนมาใหม่
”สวัสดีนะ ซูมิน”
“ฮ่อล ๆ พี่ สวัสดีค่ะ” เมื่อทักทายกันจบ หญิงสาวเลยหันไปถามชายหนุ่ม
“ คุณซองแทฮยองกลับยังไงครับ”
“ผมมากับผู้จัดการครับ นั้นไงมาพอดี”
“อ่า งั้นไปก่อนนะ” หญิงสาวตอบ
“บ๊ายบายค่ะพี่”ซูมินตอบและซูมินขับรถออกไปจากตึกเคบีเอส ชายหนุ่มเมื่อนเห็นผู
