HINDI pa sumisikat ang araw ay nagkakagulo na sa bahay nila Chrismith. Kahit mabigat pa ang ulo ni Nica at gusto pang pumikit ng mga mata ay pinilit niya ang sariling bumangon. Nadagdagan pa ang sakit ng ulo niya nang nangingibabaw ang matinis na tinig ng madrasta sa.
"Margaret huminahon ka, pag-usapan natin ito." Pakiusap ni Luisa sa kaibigan. Nilingon niya ang anak na tapos na magbihis at nasa mukha ang pagkalito.
"Paano ako magpakamahinahon, Luisa? Babae ang anak ko at pareho silang walang mga saplot!" Turo ni Margaret sa mga anak nila.
Nagsumiksik si Janice sa kantohan ng kaniyang kama habang kipkip ang kumot sa dibdib upang pagtakpan ang kahubdan ng katawan.
"I'm sorry, Tita, pero hindi ko po alam kung paano ako napunta dito at kung ano ang nangyari sa amin." Nagpapasaklolo ang tingin ni Chris sa ina habang sinusuklay ng sariling kamay ang nagulong buhok.
"Hindi ko kailangan ang sorry mo, at huwag mong sabihing hindi mo alam
