"Paano ko malalaman kung nagsasabi ka nga ng totoo? Nakita ko kung paano umiyak si Timothee. Hindi ko akalaing makikita ko siya nang ganun," Manang said as tears started forming in her eyes. "Kung pwede ko lang akuin ang sakit na nararamdaman niya ay ginawa ko na."
"I'm sorry," yuko ko.
Hindi ko na alam kung ano 'yung sasabihin. Saying sorry was what I think is the best thing to say.
"Bakit ka sa akin nagso-sorry?"
Huminga ako nang malalim. "Kasi alam kong nasaktan ka din na makitang ganun si Timothee." I paused. "Timothee and I settled our differences. Okay na po kami ngayon. We promised to be honest from now on at hindi ko na po siya sasaktan."
She sighed. "Nakita ko kung gaano kalaki ang mga ngiti niya kamakailan. Siguro dahil din sa'yo," she said, looking at me. "Kapag narinig kong sinaksaktan mo ulit siya, huwag kang magpapakita sa akin. Hindi ko alam kung ano ang magagawa ko sa'yo."
Bahagya akong yumuko. "Hinding-hindi na po 'yun mangyayari."
She stared at me one last time befo
