EP5 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย 2 (กะตัญ)
ในขณะที่กำลังขับรถกลับบ้านปีกขวา สายเรียกเข้าจากเอแคลก็ดังขึ้น กะตัญกดยิ้มก่อนจะรับสาย
(แคล คิด...)
(พี่คะ!!! ฮึก ช่วยลูกด้วย ช่วยมาเฟียด้วย)
(เกิดอะไรขึ้นแคล ลูกเป็นอะไร!)
(ละ..ลูกออกไปปั่นจักรยานค่ะ มีคนจับตัวลูกไป ยิงการ์ดไปสองคน พี่รีบมาชะ..ช่วยลูกที)
(ว่าไงนะ!!!)
กะตัญขับรถด้วยความเร็วเต็มพิกัด เมื่อสิ่งที่ได้ยินจากเมียสาวทั้งน้ำเสียงสะอึกสะอื้นคืออันตรายของลูกชาย มือหน้ากำพวงมาลัยรถเต็มแรง ดวงตานิ่งราวกับยามรัติการตอนนี้มันมีแต่ไฟนรกด้านใน เมื่อเสือดุร้ายถูกคนบุกเข้าถ้ำเสือไปขโมยลูก เมื่องูเห่าที่มีผิดร้ายถูกล้วงคอ ไฟนรกที่ลุกโชนพร้อมเผาไหม้ใครก็ตามที่ทำแบบนั้น กะตัญจะไม่ปล่อยเอาไว้แน่
บ้านปีกขวา
"แคล!"
"พี่คะ ฮึก!"
กะตัญดวงตาที่มีแต่ความดุร้าย ไหววูบเมื่อรับรองเท้าคู่เล็กของมาเฟียลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่ตกไว้ในที่เกิดเหตุ มันมีคราบเลือดเปรอะเปื้อนอีกด้วย มือเขาเริ่มสั่นเทาก่อนจะเอ่ยขึ้น
"ใครก็ตามที่มันทำร้ายลูกเรา พี่จะไม่ปล่อยมันไว้แน่!!"
"ลูกจะเป็นอะไรมั้ยคะ ฮึก แคลเป็นห่วงลูก"
"พี่จะไม่ยอมให้ลูกเราเป็นอะไรแน่"
กะตัญที่วางรองเท้าคู่เล็กของลูกลง ก่อนเรียกประชุมลูกน้องอย่างเร่งด่วน หาตัวคนทำ แรงจูงใจและเวลาที่หายไป
"ภาพกล้องวงจรปิดมา! ใครอยู่กับลูกกูเป็นคนสุดท้าย!" กะตัญที่ยืนหัวโต๊ะพร้อมทีมลูกน้องฝีมือดีที่สุดของบ้านกำลังหาข้อมูล
"การ์ดเราถูกยิงตายสองคนครับนาย เลือดที่รองเท้าคุณหนูดูจากกล้องแล้วน่าจะเป็นเลือดของการ์ดที่อุ้มคุณหนูหลบครับ คุณหนูน่าจะยังปลอดภับครับนาย"
"แล้วยังไงอีก!"
"รถที่จับตัวคุณหนูมุ่งหน้าออกนอกเมือง ตอนนี้ผมไล่ตามกล้องแล้วครับ นี่คือพิกัดสุดท้ายที่รถจอด ตอนนี้กำลังตามต่อครับ คุณหนูถูกจบตัวไปเมื่อ40นาทีที่แล้วครับนาย"
"เตรียมให้พร้อม กูจะออกไปตามล่ามัน! ลูกกูถูกจับตัวไป40นาที ทำไมไม่มีใครรายงานกู!! ทำไมเป็นเมียกูที่รู้ทีหลังพวกมึงเป็นคนโทรมา!!"
กะตัญที่มีแต่ความโหดร้ายในทุกท่วงท่า เขาพร้อมจะฆ่าทุกคนที่ขวางหน้า หากมันทำให้ลูกของเขาอันตราย
"ไอ้ตัญ ได้ตัวคนจับหลานกูไปหรือยัง!" เสียงดินแดนผู้เป็นพ่อและปู่ของเด็กน้อยที่ร้อนใจเมื่อหลานชายหัวแก้วหัวแหวนหายไป
"ผมกำลังตามล่ามันครับ!! สาบาน ถ้าลูกผมเจ็บแม้แต่ปลายนิ้ว พวกมันต้องชดใช้อย่างสาสมทุกคน!"
"พี่คะ..."
"แคลรออยู่นี่ พี่จะไปพาลูกกลับมา ต่อให้ต้องแลกกับอะไร พี่ก็จะพาลูกกลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้"
กะตัญที่ขับรถนำหน้าลูกน้องไป เมื่อจุดที่บ่งบอกว่าลูกชายของเขาถูกลักพาตัวกำลังมุ่งหน้าไป กะตัญที่ประมวลผลสิ่งที่เคยคุยกับลูกค้าประจำที่ลูกสาวเพิ่งถูกจับตัวไปทำร้าย ก็ยิ่งโมโหหนัก เขาไม่น่าชะล่าใจเลยจริงๆ
จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น กะตัญที่ขับรถมือนึง อีกมือรับสาย ก็ต้องขมวดคิ้วอย่างโมโห เมื่อมันไม่มีเบอร์ที่โชว์การโทร
(มึงหาลูกมึงอยู่ซินะ)
(มึงเป็นใคร!)
(กูเป็นมครก็ช่าง แต่มึงมีเวลาไม่นานก่อนลูกมึงจะถูกส่งไปหายมบาล)
(ต้องการอะไร!)
(ชีวิตมึง!)
สายถูกตัด ก่อนที่กะตัญจะให้ลูกน้องตรวจสอบสายที่โทรเข้า เขารู้ดีว่าต้องเป็นคนไม่ไกลตัวนักที่จะทำแบบนี้ รู้เวลา รู้ช่องทาง มันจะดูเป็นการจงใจให้รู้หรือเป็นกับดัก
(นายครับ รถมุ่งหน้าไประยองครับ)
(ส่งตำแหน่งมา!)
(พบพิรุธบางอย่างด้วยครับนาย จากสัญญานโทรศัพท์ มันจับไม่ได้ว่าโทรมาจากไหน เสียงปลายสายก็เป็นเสียงแปลงAiมา คนๆนี้ต้องเชี่ยวชาญเรื่องไอทีมากด้วยครับ)
(ไม่ว่ามันจะเป็นใคร หามันมาให้กู!)
