เป็นห่วง
ตอนนี้พี่กั้งพาฉันออกมาจากร้านอาหารโดยที่ยังไม่ได้ทานเลย ฉันรู้สึกตะหงิดใจอยู่เล็กน้อยที่เขาเหมือนจะพยายามหนีหน้าพี่ทอย
"ไปร้านอื่นกันดีกว่า"พูดจบคนตัวสูงก็เดินนำหน้าฉันไปที่รถด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์
"ต้องเคยเป็นแฟนกับไอ้ทอย?"ระหว่างที่พี่กั้งขับรถพาฉันไปทานข้าวอีกร้าน อยู่ ๆ เขาก็เอ่ยถามเรื่องที่พี่ทอยพูดว่าฉันเป็นแฟนเขา
"ค่ะ"ฉันตอบไปตามความจริง
"รู้จักกันได้ยังไง...แล้วมันรู้หรือเปล่าว่าต้องเป็นน้องสาวไอ้ตั้ง"พี่กั้งยิงคำถามมารัว ๆ
"ต้องกับพี่ทอยเคยเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน"พูดจบ พี่กั้งก็หันมาขมวดคิ้วใส่ฉันก่อนจะขยับปากถามต่อ
"ต้องไม่ได้เรียนที่ต่างประเทศ?"
"ต้องย้ายไปเรียนตอนปีสุดท้าย"ว่าจบฉันก็ก้มหน้างุดนึกถึงสาเหตุที่ต้องโดนพ่อไล่ให้ไปเรียนที่นั้น
"แล้วมันรู้หรือเปล่าว่าต้องเป็นน้องสาว..."
"ต้องไม่แน่ใจ"ฉันแทรกพูดขึ้น
"จำไว้นะต้องมันคือคนที่ทำให้ไอ้ตั้งต้องตาย"
"อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยค่ะ"ไม่เข้าใจพี่กั้งทำไมต้องพูดถึงแต่เรื่องการตายของพี่ตั้งและจะย้ำอยู่ตลอดว่าเป็นเพราะพี่ทอย
หลังจากทานข้าวเสร็จพี่กั้งก็ขับรถพาฉันมาที่บริษัทเพื่อทำงานต่อ
ระหว่างทำงานคำพูดของพี่ทอยในวันนี
