เผชิญหน้า
หลังจากเยี่ยมพ่อเรียบร้อย พี่กั้งก็ขับรถพาฉันมายังโรงพยาบาล ระหว่างทางฉันได้แต่นั่งเงียบในหัวรู้สึกสับสนกับคำตอบที่ให้พ่อว่าฉันคิดถูกแล้วใช่ไหม
"ต้องตัดสินใจถูกแล้วที่ทำตามคำขอของอาต้อ"ฉันหลุดจากภวังค์แล้วหันไปที่คนพูด ใช่ฉันตอบตกลงที่จะแต่งงานกับพี่กั้งตามที่พ่อต้องการ
"...."ฉันมองเขาด้วยสีหน้านิ่ง ๆ ก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่น
"พี่สัญญาว่าจะทำให้ต้องมีความสุขหลังจากที่เราแต่งงานกัน"แล้วเสียงทุ้มก็ดังขึ้นอีกครั้ง แต่ฉันไม่ได้สนใจ
"อาทิตย์หน้าเราไปเลือกชุดกันนะ"คราวนี้ฉันหันมาที่เขา
"ค่ะ"แล้วตอบกลับสั้น ๆ เพราะมันเป็นคำสั่งของพ่อด้วย
"พี่ดีใจที่สุดเลยรู้ไหมที่ได้แต่งงานกับต้อง"ฉันลอบหายใจเบา ๆ หลังจากที่เขาพูดจบ.การแต่งงานของฉันครั้งนี้ไม่ได้เกิดจากความรัก แต่มันเหมือนเป็นการมัดมือชกชัด ๆ
จากนั้นบรรยากาศในรถก็เงียบ จนกระทั่งพี่กั้งพาฉันมาถึงบริษัทเราสองคนเดินเคียงคู่กันเข้ามา
"คุณต้องคะ"ฉันหันไปที่พนักงานที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์
"คะ"
"มีแขกมาขอพบ ตอนนี้อยู่ในห้องรับรองค่ะ"ฉันขมวดคิ้วสงสัยว่าแขกคนนั้นเป็นใคร แต่ไม่ทันที่จะได้ถาม พี่กั้งที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็พูดขึ้นมาเสียก่อน
"ลูก
