หมิงหลง" ขอบใจน้องสาวที่เป็นห่วงข้า อุตส่าห์หอบสังขารมาหาข้าถึงที่ตำหนักน้องสาวช่างจริงใจเหลือเกิน "
เฟยจูหน้าตึงทันทีเจอคำพูดที่กดดันด่าทอทางอ้อมจึงได้แต่ฝืนยิ้มแล้วพูดจาดีๆให้หนิงหลงตายใจ
เฟยจู " ถึงว่าท่านพี่จะไม่ใช่พี่สาวแท้ๆ แต่อย่างไรเสียข้าก็ไม่อาจนิ่งดูดาย "
ในขณะนั้นหนิงหลงกำลังเปิดกระปุกยาทาที่เฟยจู มอบให้
หนิงหลง " ยานี้ช่างหอมนัก "
เฟยจูยืนมองหมิงหลงไม่ละสายตาคิดในใจว่าเมื่อไหร่นาง จะนำยามาทาผิวเสียที
เฟยจู " ท่านพี่เปิดกระปุกแล้วต้องรีบทาไม่เช่นนั้นย่าอาจจะละลายได้ "
ทันใดนั้นหนิงหลงก็เอาเศษผ้าที่สะอาดมาวางไว้บนเตียงนอนแล้วใช้แล้วไม้เขี่ยยาทาออกมาจะหมด เฟยจู เห็นการกระทำหนิงหลงที่แปลกๆจึงเผลอขึ้นเสียงเล็กน้อย
เฟยจู " ท่านพี่ นี่เป็นยารักษาไข้ไม่ใช่ทาบำรุงผิวท่านจะเอามาเทเล่นเยี่ยงนี้ไม่ได้"
หนิงหลงหยุดมือทันทีแล้วเอ่ยไปถามเฟยจูอย่างไม่รู้สึกรู้สา
หนิงหลง " ข้าก็แค่อยากรู้ว่ามันเป็นเช่นไร "
ทันใดนั้นหนิงหลงค่อยๆลุกขึ้นประคองยาทาอย่างระมัดระวัง นางจึงแสร้งสะดุดข้อเท้าตัวเอง แล้วนำยาที่ถืออยู่ในมือทาไปที่หน้าของเฟยจูแล้วเหวี่ยงแขนทาไปที่แขน ยังไม่พอแค่นั้นหน
