หลังจากที่ณคุณอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่แม่บ้านเตรียมไว้ให้ ฉันเลยเข้าไปอาบน้ำต่อจากเขา ปล่อยให้เขารออยู่ในห้องนอนฉันไปก่อน
เดินออกจากห้องน้ำด้วยชุดนอนตัวโปรดก็เห็นณคุณนอนหลับตานอนอยู่บนเตียงอย่างเรียบร้อย ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะชะโงกหน้าไปดูก็เห็นหลับสนิทเพราะฟังจากลมหายใจที่เข้าออกอย่างสม่ำเสมอ
ฉันเดินไปขอยาลดไข้จากป้าสายโดยที่ไม่ลืมหยิบกะละมังใบเล็กและผ้าสำหรับเช็ดตัว คาดว่าคืนนี้ณคุณคงจะป่วย ฉันเดินเข้ามาในห้องนอนอีกครั้งก่อนจะปลุกณคุณให้มากินยากันเอาไว้ก่อน
"นี่ณคุณ นายตื่นมากินยาเดี๋ยวนี้" ฉันเขย่าตัวเขาจนเขาตื่นแต่ยังคงนอนนิ่งอยู่แบบนั้น รู้อยู่หรอกว่าแกล้ง
"อย่ามาแกล้งนะ ไม่งั้นฉันจะทิ้งนายไว้แบบนี้แหละ" ฉันบอกก่อนจะลุกจากเตียง คนที่แกล้งนอนอยู่กลับดึงข้อมือฉันเข้าหาตัวเองจนทำให้เซล้มทับ
"โอ๊ย!" เสียงณคุณร้องโอดโอยเพราะจังหวะที่ล้มทับเขาเข่าฉันมันไปกระแทกน้องชายเขาพอดี ไม่ได้ตั้งใจนะ จริงๆ :)
"สมน้ำหน้า"
"จุก น้องชายฉันใช้งานไม่ได้แล้วมั้ง" ณคุณลุกนั่งพิงหัวเตียงก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอดอย่างรวดเร็ว
เพี๊ยะ!
"อย่ามามือไว ปล่อยเดี๋ยวนี้" ฉันทั้งตีและหยิกแขนเขาจนเมื่อย เขา
