"ป้อ หม่ำๆ" ปลาบปลื้มชี้ไปที่ขวดนม เขาบอกแม่ครั้งหนึ่งแล้วแต่ว่าแม่มัวกลัวเสียงฟ้า
"เดี๋ยวผมไปชงนมให้ลูกก่อน" ใจจริงไม่อยากจะแกะมือเธอออกเลยด้วยซ้ำ แต่ลูกดันมาหิวตอนนี้ "ดูแลแม่แทนพ่อก่อนนะครับ เดี๋ยวพ่อไปชงนมมาให้" ชายหนุ่มลูบผมลูกชายที่นั่งอยู่ข้างๆ เบาๆ ก่อนที่จะลุกออกจากเตียงไป
"กินนมแล้วก็นอนซะนะครับคนเก่งของพ่อ" กลับมาที่เตียงนอร์เวย์ก็อุ้มลูกชายขึ้นไปวางบนเปล
"ป้อ" เขาคว้าแขนพ่อไว้อยากจะให้พ่อนอนด้วย
"พ่อขึ้นไปนอนกับลูกไม่ได้ครับ เดี๋ยวเปลก็หักหรอก"
"ปะป๊ะ" เด็กน้อยยังคงไม่ยอม งอแงอยากให้พ่อกอด
"หนูอยากมีน้องไหม เดี๋ยวพ่อจะหาน้องมาเล่นเป็นเพื่อน" ชายหนุ่มกระซิบกระซาบข้างใบหูลูกชาย ปลาบปลื้มก็เลยจับนมขวดนั้นมาแล้วก็นอนลงดูดเหมือนฟังเข้าใจ
"คุณคุยอะไรกับลูก" ปิ่นมุกอดที่จะถามไม่ได้เมื่อเขาเดินกลับมาที่เตียง
"อยากรู้จริงเหรอ"
"ก็อยากรู้น่ะสิ" เวลาปลาบปลื้มงอแงแบบนี้ ไม่ว่าจะพูดอะไรแกก็ไม่ฟัง
"ผมบอกว่า..เดี๋ยวพ่อจะหาเพื่อนเล่นมาให้"
"?" คนฟังถึงกับพูดไม่ออก เล่นพูดมาแบบนี้แล้วเธอจะไปยังไงต่อล่ะ "อืม"
ชายหนุ่มไม่ยอมให้เสียเวลาไปเปล่าๆ อีกแล้ว เขาจู่โจมเธอด้วยจูบ และเจ้าของริมฝีปากบา
