ตอนนี้เมื่อเห็นภาพถ่ายนี้ ทุกอย่างก็ชัดเจนหมดแล้ว
ฉือหว่านเงยหน้าขึ้นอย่างตกตะลึง มองฉือเจียวด้วยสายตาแข็งกร้าว "ฉือเจียว รูปนี้เธอเป็นคนส่งให้พี่เสือใช่ไหม?"
ประกายในดวงตาของฉือเจียวเปลี่ยนไปทันที จากตกใจกลายเป็นมืดมนและผิดหวัง ลู่หนานเฉิง ทำไมถึงต้องเอาตัวมาขวางมีดแทนฉือหว่าน?
ทำไมคนที่ตายไม่ใช่ฉือหว่าน?
และตอนนี้ รูปถ่ายยังถูกพบเข้าอีก! สีหน้าของฉือเจียวพลันเปลี่ยนไป
ฮั่วซือหานรับรูปถ่ายจากมือฉือหว่าน เขาใช้เวลาเพียงสองวินาทีก่อนจะเงยหน้าขึ้น สายตาเย็นเยียบมองไปที่ฉือเจียว
ดวงตาของเขาคมกริบ ราวกับมีดที่กรีดลงบนใบหน้าของเธอ
ฉือเจียวรู้สึกหวาดหวั่น รีบปฏิเสธทันที "รูปอะไร? ฉันไม่เข้าใจว่าเธอพูดเรื่องอะไร! ฉือหว่าน ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงหนานเฉิง แต่เธออย่ามาใส่ร้ายฉัน!"
ฉือหว่านหัวเราะเย็นชา "ฉือเจียว เธอลองดูรูปนี้ให้ดีๆ เธอนี่มันโง่จริงๆ!"
ฉือเจียวก้มมองรูปถ่าย และทันใดนั้นก็ต้องตกตะลึง เพราะบนรูปนั้น… มีโลโก้โทรศัพท์ของเธออยู่!
แย่แล้ว! เธอลืมลบโลโก้ออก!
ตอนนี้ไม่มีทางปฏิเสธได้แล้ว ว่าเธอเป็นคนส่งรูปให้พี่เสือ
ฉือเจียวเงยหน้าขึ้นมองฮั่วซือหาน ดวงตาข
