บทที่ 185

เป็นลู่หนานเฉิง!

ลู่หนานเฉิงกลับมาพร้อมรถ แต่เมื่อเขาเห็นมีคนกำลังแทงฉือหว่าน เขาก็พุ่งตัวเข้าไปทันที

คมมีดเสียบทะลุอกของเขา

ฉือหว่านสูดหายใจสะอื้น "คุณชายลู่!"

ฮั่วซือหานอยากจะพุ่งเข้าไปหาเธอ แต่เขาอยู่ไกลจากฉือหว่านเกินไป ได้แต่ยืนมองลู่หนานเฉิงถูกแทงต่อหน้าต่อตา

เขาเตะลูกน้องชุดดำสองคนกระเด็น ก่อนจะรีบพุ่งตัวไปทันที

ขณะนั้นเอง เลขาจ้าวก็นำทีมบอดี้การ์ดในชุดดำจำนวนมากมาถึง ล้อมบริเวณนี้ไว้หมดแล้ว

พี่เสือและลูกน้องของเขาสู้ไม่ได้ ถูกจับกุมอย่างรวดเร็ว

เวลานี้เอง ฉือเจียวรีบวิ่งเข้ามา โถมตัวกอดฮั่วซือหานไว้ "ซือหาน!"

ฮั่วซือหานต้องหยุดฝีเท้ากะทันหัน เขาพยายามผลักฉือเจียวออกเพื่อจะเดินไปหาฉือหว่านกับลู่หนานเฉิง

แต่ฉือเจียวกอดเขาแน่น ราวกับจะไม่ปล่อยไปไหน "ซือหาน อย่าไป ฉันกลัว~"

ลู่หนานเฉิงนอนกองอยู่บนพื้น ฉือหว่านรีบคุกเข่าลงข้างเขา ใช้มือกดบาดแผลเพื่อหยุดเลือดที่ทะลักออกมา เลือดร้อนผ่าวไหลทะลักออกจากบาดแผล รินลงมาตามปลายนิ้วของเธอ

มือของเธอสั่นเทา ไม่เข้าใจว่าทำไมลู่หนานเฉิงถึงต้องเสี่ยงชีวิตปกป้องเธอ

เธอชินแล้วกับการที่มีคนปฏิบัติต่อเธออย่างเลวร