ตอนที่ 27
“พวกเจ้าออกไปให้พ้น โอเอซิสแห่งนี้ต้องเป็นของข้า” กลุ่มคนที่จอมโจรเหยี่ยวดำแห่งบาลายูดาและคนสนิทเฝ้ารอเอ่ยเสียงกร้าวทันทีเมื่อพวกมันโดดลงจากม้า
“ทำไมพวกข้าต้องไปจากที่นี่ ในเมื่อพวกเจ้ามาทีหลัง” คอลิดตอบกลับแทนนายเหนือหัวที่ยังคงนั่งนิ่งเหมือนไม่รับรู้การมาของพวกมัน และสายตาคู่งามคอยแอบเฝ้ามองอยู่ภายในกระโจมด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“อย่ามาพูดมาก หากเจ้าไม่อยากตายก็รีบๆ ไสหัวไปซะ”
“ข้าว่าน่าจะเป็นพวกเจ้ามากกว่าล่ะมั้งที่ต้องไปจากที่นี่ แล้วพวกเจ้าไม่รู้หรือว่าผืนทรายที่พวกเจ้าย่างเท้าเข้ามาคือดินแดนของจอมโจรเหยี่ยวดำแห่งบาลายูดา” คอลิดโต้กลับด้วยเสียงราบเรียบอย่างมิหวั่นเกรงต่อพวกมันที่มีสมัครพรรคพวกสิบกว่าคน ต่างจากตนที่กันเพียงแค่สี่คนกับอีกหนึ่งสตรีแสนงาม
“หึหึหึ หากว่าข้าหวาดกลัวจอมโจรที่ไร้ตัวตนอย่างมัน แล้วข้าจะเดินทางมายังโอเอซิสของมันได้อย่างไรกันเล่า ว่าแต่เจ้าเถอะ คงจะเป็น
