ตอนที่ 29
“เจ้าอย่ายั่วโมโหข้าอีกมูนา หากเจ้าไม่อยากถูกข้าทำร้าย” ฟารีฟผละกายห่างแล้วหันหลังให้หญิงสาวทันทีหลังพูดจบ ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอด เพื่อระงับอารมณ์กรุ่นโกรธที่พลุ่งพล่านไปทั่วร่างกายด้วยความทรมาน เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสิ่งที่หญิงสาวพูดออกมาแต่ละคำจะสร้างความเจ็บปวดให้เขาถึงเพียงนี้
“ฮึ! คนอย่างท่านนี่น่ะหรือจะไม่คิดทำร้ายข้า” เพราะเป็นคนมีนิสัยที่ดื้อรั้นมาแต่เด็ก มูนาจึงเชิดหน้าตอกกลับอย่างไม่คิดเกรงกลัว ก่อนจะขยับกายถอยหนีให้ห่างชายหนุ่ม
“มูนา!!” ฟารีฟหันหน้ากลับมาตะคอกใส่อย่างเหลืออด ยื่นมือไปกระชากร่างบางเข้ามาใกล้ มูนายกมือยันแผงอกกว้างเอาไว้สุดแรง พร้อมออกแรงดิ้นรน
“ปล่อยข้านะ! แล้วอย่าให้ข้าหนีจากท่านไปพบท่านเหยี่ยวดำได้ก็แล้วกัน ข้าจะ... โอ๊ย!” หญิงสาวยังพูดไม่ทันจบประโยคตัวก็ตัวสั่นคลอนไปหมด เมื่อถูกเขย่าด้วยสองมือใหญ่
“ทำไม หากเจ้าได้พบจอมโจรคนดีคนนั้นแล้ว เจ้าจะทำอะไร!” ฟารีฟตะคอกถามด้วยความโมโห ทั้งที่คนที่ หญิงสาวเอ
