ตอนที่ 42
“อืม ข้าจะจำไว้ ว่าแต่เราจะพูดกันเรื่องอะไรดีล่ะ เพราะข้ายังไม่อยากกลับบ้านพักตอนนี้” เป็นอีกครั้งที่ไอช่าต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา เพราะถ้าขืนเธอและมูนายังนั่งอยู่ริมแม่น้ำจนดึกดื่นอยู่แบบนี้ มีหวังทั้งพี่ฮาหมัดแล้วก็ท่านฟารีฟต้องออกมาตามแน่
“ก็เรื่องที่เจ้ามาถามข้า เรื่องสาวงามที่หนีออกจากกองคาราวานของท่านรามินทร์อย่างไรเล่า นี่ข้ายังสงสัยไม่หายเลยนะ ที่จู่ๆ เจ้าก็มาถามข้าด้วยเรื่องนี้ หรือว่า...” ไอช่าสลัดศีรษะ ไม่อยากคิดต่อว่าคนที่หนีออกจากกองคาราวานคือเพื่อนรักของเธอเสียเอง
“หรือว่าอะไรล่ะไอช่า”
“เจ้าอย่าไปสนใจเลย ข้าคงคิดฟุ้งซ่านไปเอง ว่าแต่เจ้าเถอะ ทำไมถึงได้เกิดมาสนใจเรื่องนี้เข้าล่ะ”
“ก็ข้าสงสัยน่ะสิ เพราะ...เอ่อ...” มูนาหันมองรอบๆ ตัวเมื่อไม่เห็นใครแล้ว หญิงสาวจึงตัดสินใจว่าจะเล่าความจริงว่าเธอเป็นใครมาจากไหนให้ไอช่าฟัง เพราะเธอเชื่อใจว่าไอช่าจะไม่ไปบอกเรื่องนี้กับใคร
“เอ่ออะไรของเจ้าอีกล่ะมู
