ตอนที่ 53
“ข้าจะบอกให้ว่าไม่มีใครที่จะช่วยเจ้าได้ดีไปกว่าท่านซาอิดอีกแล้วล่ะมูนา เชื่อข้าเถอะ แล้วเจ้าจะไม่ต้องมานั่งกลุ้มนั่งบ่นให้ข้าฟังอีกแน่ ข้ารับรอง แต่เพียงแค่เจ้ายอมขอร้องให้ท่านซาอิดช่วยเจ้าเสียก่อน” ไอช่ายังคงยืนยันด้วยเสียงหนักแน่น
“เฮ้อ” มูนาถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วเอื้อมมือไปหยิบถุงเมล็ดพันธุ์กลับมาถือไว้เช่นเดิม
“เจ้าจะเอาแต่ถอนหายใจอยู่แบบนี้ไม่ได้อีกแล้วนะมูนา หาไม่คนในหมู่บ้านของเจ้าจะเดือดร้อนกันหมดเสียก่อน แล้วข้าก็คิดว่าป่านนี้ทางวังหลวงคงจะรู้เรื่องกันหมดแล้วด้วย ในเมื่อเจ้าหนีออกมาสองเดือนแล้วนี่นา”
ไอช่าเอ่ยเตือนสติเพื่อนรักที่ตอนนี้จากที่เอาแต่นั่งถอนหายใจทิ้ง ก็กลับมาทำหน้าเศร้าแทน
“ก็ได้ๆ ข้าจะลองทำตามคำแนะนำของเจ้า ว่าแต่เราช่วยๆ กันลงเมล็ดพืชเถอะ ข้าว่าวันนี้ข้าจะกลับบ้านเร็วหน่อย” มูนารับคำอย่างจำใจ แล้วก็หันไปสนใจงานตรงหน้าต่อ
“เจ้าจะรีบกลับไปทำหน้าที่ภรรยาให้ท่าน
