บทที่ 52 สามีของข้าตกน้ำตายไปหลายปีแล้ว
“มันเกิดอะไรกันขึ้นที่นี่?”
น้ำเสียงทุ้มแผ่วเบาประดุจสายลมอ่อนพัดใบไผ่ดังขึ้นจากด้านหลังที่เป็นห้องพิเศษอีกห้องที่อยู่อีกฟากหนึ่ง
“เสด็จอา!!! เสด็จอา!!! ช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ ช่วยข้าด้วย”
หยางหรู่อี้องค์หญิงใหญ่ขององค์ฮ่องเต้หยางเฟยหลงฮ่องเต้องค์ปัจจุบันเมื่อได้ยินเสียงก็เงยหน้าไปมองทันทีเมื่อเห็นว่าคนที่อยู่ด้านหลังของแม่นางคนที่ช่วยนางเอาไว้ ก็เอ่ยเรียกขึ้นมา และรีบจูงมือของเฟิงมิ่งจูเดินมาให้ผู้ที่มาใหม่ทันที
เมื่อเฟิงมิ่งจูถูกองค์หญิงใหญ่จูงนางก็ไม่รู้จะทำเช่นไร เพราะจะให้สลัดมือออกก็คงจะไม่ได้นี่คือองค์หญิงนะมิใช่สามัญชนคนธรรมดาเช่นพวกนาง นางจำต้องเดินตามแรงจูงนั้น เมื่อเดินมาถึงนางค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามองสบตากับผู้ที่มาให้ ที่องค์หญิงใหญ่เรียกว่าท่านอานั้นเอง
หยางไป่หลง หรือชินอ๋อง กำลังทานอาหารเที่ยงอยู่ได้ยินเสียงดังวุ่นวายด้านนอกและได้ยินเสียงตะโกนว่าลอบสังหาร และคำว่าองค์หญิงใหญ่…เขาจึงได้วางตะเกียบที่กำลังละเลียดกินอาหารอยู่และรีบวิ่งออกมา เมื่อตอนที่เขามาถึงมือสังหารทั้งสองก็ถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว ดูเหมือนว่าจะเป็นเพราะแม่นางที่ใส่ชุดที
