ในขณะที่ทานอาหารร่วมกันไทเฮาสังเกตว่าตอนที่เหยาหวังเหว่ยตอบตกลงจะแต่งฟางหนิงหลินมาเป็นชายา สตรีผมสองสีเห็นสีหน้าและสายตาของหลัวฮองเฮาเหมือนจะไม่พอใจกับเรื่องนี้ แต่หญิงชราก็เข้าใจได้ดีถึงหัวอกคนเป็นมารดาว่าหลัวฮองเฮาต้องการให้เหยาซีฮันบุตรชายของนางแต่งงานกับคุณหนูตระกูลฟางเพื่อสร้างอำนาจให้บุตรชาย
สตรีผมสองสีรู้ดีว่าถึงจะเรียกหลัวฮองเฮามาเตือนสติเอาไว้ก็คงไร้ประโยชน์มิหนำซ้ำจะคิดว่ายายแก่เช่นนางลำเอียงเข้าข้างหลานชายคนรอง จึงเลือกที่จะมองนิ่ง ๆ และคอยช่วยเหลืออยู่ด้านหลังอย่างลับ ๆ
หากจะถามหญิงชราว่าใครควรได้เป็นองค์รัชทายาท นางก็คงตอบว่าเหยาหวังเหว่ย ถ้าจะบอกว่าลำเอียงนางก็ไม่อาจปฏิเสธได้ แต่นางหาได้เป็นเพราะรักหลานคนรองมากกว่า แต่เป็นเพราะนางสงสารเหยาซีฮันหลานคนโต นางรู้ว่าเหยาซีฮันเป็นเด็กกตัญญูรู้คุณ รักน้องทุกคนแม้ไม่ใช่สายเลือดมารดาเดียวกัน อีกทั้งยังมีเมตตาและค่อนข้างใจอ่อน แม้แต่ในศึกครั้งนี้เขาก็ยังเป็นกุนซือเสียมากกว่าเป็นคนลงมือสังหาร การเป็นองค์รัชทายาทคงมีหลายเรื่องที่จะสร้างความลำบากใจให้กับเขา และเหยาซีฮันเองก็คงยากที่จะเลือกฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
เจ้าขอ
