ไม่รู้ว่าทำไม เฉินจืออี้ถึงอยู่เฝ้าฉินไฉ่เวยที่ห้องผู้ป่วยได้ไม่นาน
เขาก็โทรศัพท์หารุ่นพี่ของเขา
“รุ่นพี่ คุณตามสืบประวัติคนที่เปลี่ยนไตให้ผมในตอนนั้นไม่ได้จริง ๆ เหรอ”
“จืออี้ นายอย่าทำให้พวกเราลำบากใจเลย” รุ่นพี่ถอนหายใจเบา ๆ จากปลายสายแล้วพูดขึ้นว่า “จืออี้ นายกับเสี่ยวซิงซิงใกล้จะแต่งงานกันแล้ว เสี่ยวซิงซิงเองก็ลำบากเป็นพิเศษ ต่อไปอย่าลืมดูแลเธอให้ดีด้วย”
ตอนที่แม่ของเฉินจืออี้ตาย เขาเอาความโกรธมาลงที่ฉัน
แต่จริง ๆ แล้วฉันรู้ดีว่าเขาโทษตัวเองมากกว่า
เพราะวันนั้นเดิมทีคนที่มาที่บ้านของฉันควรจะเป็นเขา
แต่เขาไม่ยอม แม่ของเขาจึงต้องเอาเค้กมาส่งให้ฉันเอง
หลายปีมานี้เขารู้สึกผิดกับแม่ของเขามาตลอด
จริง ๆ แล้วเขาเป็นคนอ่อนโยนและใจดี
ดังนั้นในปีนั้นที่ต้องปลูกถ่ายไต ฉันจึงคุกเข่าลงต่อหน้ารุ่นพี่เพื่อขอร้องเขา
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ห้ามบอกเฉินจืออี้เด็ดขาดว่าไตข้างนั้นที่อยู่ในร่างกายของเขาเป็นของฉัน
ฉันไม่อยากให้เขาแบกความรู้สึกผิดกับฉันอีกต่อไป
หลายปีมานี้ รุ่นพี่ช่วยเก็บเป็นความลับมาตลอด
เฉินจืออี้สีหน้าหดหู่และรีบกลับไปที่บ้านอย่างคนบ้าคลั่ง
หลังจากเก็บเป็นความลับมาหลายปี ตอน