ตอนที่ 11.
ไพฑูรย์ไม่ได้โกรธกับคำวิจารณ์นั้น “ทำไงได้ ป๋าเป็นคนมักมากในกาม” เขาร่วมตำหนิคนเป็นพ่อเสียอีก “เชื้อผู้ชายบ้านเราไวไฟ...มักมาก...”
“คุณน่ะฉันพอรู้ แต่คุณภีม เขาเป็นด้วยหรือ”
“หมอนั่นน่ะเซียนเลย”
“ไม่น่าเชื่อ”
เขาปรายตามอง “อยากลองมันหรือ”
“บ้าสิ คุณ ฉันจะไปอยากลองเขาทำไม”
“ก็เห็นทำท่าสนใจ”
“คุณอวดสรรพคุณเขาเองว่าชั้นเซียน ฉันเห็นท่าทีภายนอกของเขาก็ยังงั้น...แค่รูปหล่อ...ไม่คิดว่าจะเก่งกาจเรื่องพรรค์นั้นด้วย อีกอย่างเขาจะเก่งกว่าคุณหรือ”
นงนุชกอดแขนเขาทำตาเยิ้มฉ่ำ ก่อหวอดของความใคร่ใหลหลง “คุณน่ะสุดยอดสุดแล้วนา”
ไพฑูรย์หัวเราะชอบใจ แน่ละมีความลำพองอยู่ด้วยไม่น้อย...เขาหลงลำพองในตัวเองมากมายในเรื่องนี้ ในเสน่ห์เล่ห์บุรุษที่จะทำให้สตรีติดใจในรสสวาท...และแน่นอนว่าเขาก็เลือกผู้หญิงที่เขาจะอยู่ด้วย...เขาเลือกนงนุชที่อายุมากกว่าเพราะหล่อนมีดีในตัวที่ทำให้เขาติดอกติดใจ...
ไม่เพียงแต่หล่อนติดใจเขา ต่างติดใจกันและกัน
“นี่เราจะตามหานายภีมได้ที่ไหน”
“ติดต่อกลับไปที่บ้านไว้แล้วกัน...หากเขากลับไปเราจะรองรับแผนใดได้อีก”
“จริงของคุณ ผมลืมไปเลย แผนสองรองรับหากมันรอดกลับไป”
“เราจะ
