จ้าวหยวนเป็นคนที่นำของขวัญจากเมืองหลวงมาส่งให้ลู่จื้อ เพราะเขาต้องมารับผักกับสุราอยู่แล้ว
ตอนนี้ครอบครัวรองจางทั้งสี่นั่งมองกล่องของขวัญตรงหน้า แต่ละคนต่างก็มีความคิดของตนเอง ลู่จื้อไม่ได้คิดมากขนาดนั้นเพราะนางคิดว่าพวกเขารู้ว่าเป็นวันเกิดนางจึงส่งมาให้ นางเริ่มแกะของทั้งหมดออก มีทั้งรอยยิ้มบนใบหน้างามกับคิ้วที่ขมวดจนยุ่งเหยิง
ส่วนมากจะเป็นผ้าไหมหลายพับที่นิยมกันในเมืองหลวง เป็นหลินตงหยางส่งมาให้ พร้อมกำไลหยกขาวมันแพะอีกสองวงเนื้องามไม่น้อยเลย
"จื้อเออร์สองชิ้นนี้ของผู้ใด" นางจินหรูชี้ไปที่กล่องไม้ ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่สองใบข้างหน้าลู่จื้อ
นางเปิดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่กว้างกว่าเดิม ทำให้ภายในห้องโถงดูสดใสขึ้นทันตา แต่ลู่เพ่ยที่เห็นเช่นนั้นถึงกับลูบแขนที่ขนกำลังลุกอยู่
"เป็นของคุณชายเซียวหนึ่งกล่องกับรองผู้ตรวจการเจ้าค่ะ"
ทั้งสามมองอย่างสงสัย เซียวซีซวนส่งมาให้ทุกคนย่อมเข้าใจได้ แต่โจวหรงเฉิงส่งมาให้สร้างความแปลกใจให้ทุกคนยิ่งนัก เพราะเขากับลู่จื้อดูจะไม่ถูกชะตากันอย่างไรก็บอกไม่ถูก
"คุณชายเซียวส่งโฉนดจวนที่พักในเมืองหลวงใกล้กับสำนักศึกษามาให้เจ้าค่ะ ส่วนของรองผู้ตรวจการโจวส่งตั๋วเงินห้าพัน
