บทที่ 33
แต่งงานกับพี่นะ
หลังจากที่คุยกันเรื่องสำคัญเสร็จหยางป๋อรู้สึกว่าความกดดันในใจลดลงมาก เขาหันไปมองเว่ยเถียนเถียนด้วยรอยยิ้ม
“พวกเราไปเดินเล่นกันที่สะพานข้ามแม่น้ำไหม” เขาชวน โดยที่ใจยังเต้นแรงด้วยความหวังว่าเธอจะตอบรับ
“ได้ค่ะ” เว่ยเถียนเถียนตอบด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความยินดี ทั้งสองจึงเดินออกจากร้านไปด้วยกันโดยไม่ลืมที่จะพูดคุยกันอย่างออกรสชาติไปตลอดทาง
อากาศยามค่ำคืนสดชื่นและเย็นสบาย ยามที่พวกเขาเดินไปตามสะพานเสียงน้ำไหลของแม่น้ำข้างล่างช่วยสร้างบรรยากาศให้โรแมนติกยิ่งขึ้น ขณะที่ดวงดาวพร่างพราวอยู่เต็มท้องฟ้า ท่ามกลางความเงียบสงบและสวยงามนี้หยางป๋อและเว่ยเถียนเถียนได้พูดคุยกันถึงชีวิตในอดีตและความฝันในอนาคต
เมื่อถึงสุดสะพานหยางป๋อก็หยุดฝีเท้าลง หัวใจของเขาเต้นรัว สายตาจับจ้องไปที่หญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านข้าง แสงจากดวงดาวที่ส่องลงมาทำให้เขารู้สึกถึงความงดงามของเธอ ท่ามกลางบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความโรแมน
