เมื่อพักผ่อนให้หายเหนื่อยจากการเดินทางมาสองสามวันแล้ว ยามเฉินของวันนี้ซินเยว่กับมารดา ไปหานายหน้าเพื่อซื้อที่ดินไว้สร้างบ้าน แต่ที่ดินเปล่าที่นางต้องการอยู่ไกลเกินไป จึงเปลี่ยนเป็นการซื้อบ้านในเมืองเสียเลย
แต่ต้องมีพื้นที่ว่างกว้างมากพอ ในการต่อเติมที่พักคนงานไว้รอพวกมู่เหวินที่จะตามมาหลังจากนี้ ช่วงบ่ายได้นัดกับช่างก่อสร้างไว้ เพื่อพูดคุยเรื่องการปรับปรุงโรงเตี๊ยม ส่วนเสี่ยวหลานก็ให้ไปทำงาน ที่นางถนัดด้านการสร้างมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีกับชาวบ้าน
“บ้านหลังนี้ขอรับที่ข้าอยากแนะนำให้พวกท่าน อาจอยู่ในตรอกแต่ก็เงียบสงบไม่ว่นวายและตรงตามที่พวกท่านต้องการเลยขอรับ”
“บ้านหลังนี้ถูกใจข้าจริงๆ เจ้าค่ะ ตกลงข้าซื้อหลังนี้”
บ้านหลังนี้ถูกใจซินเยว่กับมารดาจริง ๆ ไม่เล็กและไม่ใหญ่เกินไปมีสามห้องนอน ห้องเก็บของห้องครัวและโถงรับแขก พื้นที่นอกตัวบ้านก็กว้างขวาง ขนาดสร้างบ้านพักคนงานแล้วก็ยังมีพื้นที่เหลือ ที่สำคัญคือเดินไปเพียงหนึ่งเค่อก็ถึงโรงเตี๊ยม
แต่รู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อยเพราะในตรอกนี้มีบ้านอยู่เพียงสองหลัง ตรงข้ามกับบ้านของนางเป็นจวนขนาดใหญ่ ซึ่งไม่รู้ว่าเจ้าของเป็นผู้ใดซินเยว่จึงคิดไว้ว่าค่อยไปทำความร
