“คุณสิบขา ผิงว่าคุณสิบอยู่เฉย ๆ ดีกว่าไหมคะ เดี๋ยวคุณหมอคีก็ตรวจเองล่ะค่ะ” ตรีชฎาเสนอแนะทางเลือกที่ดีที่สุดให้เขา
“แต่ผิงครับ...”
“ตรวจตอนไหนก็เหมือนกันล่ะค่ะ ไม่เห็นต้องรีบร้อนเลย”
หญิงสาวรีบแย้ง ว่าที่คุณพ่อจึงได้แต่หุบปากเงียบกริบ ไม่กล้าเปล่งเสียงออกมา เพราะกลัวจะโดนภรรยาคนสวยตำหนิเอา
“ไอ้หมอคี ลูกชายข้าแข็งแรงดีไหมวะ”
สิบทิศถามขึ้นทันที เมื่อเพื่อนรักวางอุปกรณ์การตรวจลง
“ข้าเคยบอกเอ็งตอนไหนวะ ว่าลูกเอ็งเป็นผู้ชาย”
คุณหมอหนุ่มหันมาถามอย่างนึกแปลกใจ
“เปล่า เอ็งไม่ได้บอก แต่ข้ารู้เอง”
คำตอบของเขา ทำให้หมอคีรินทร์ต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน
“เอ็งไม่ใช่หมอ จะรู้ได้ยังไงวะ ว่าลูกเอ็งเป็นผู้ชาย ขนาดข้าเป็นหมอ เป็นคนตรวจเองกับมือแท้ ๆ ยังไม่รู้เลย”
“แต่ข้าเป็นพ่อ เป็นคนทำเองกับมือ ข้าก็ต้องรู้อยู่แล้ว ว่าลูกข้าเป็นผู้ชาย”
ว่าที่คุณพ่อเถียงเสียงดังฟังชัด จนนางพยาบาลในห้องต้องหลุดขำ แต่ว่าที่คุณแม่นี่สิ ทำหน้าไม่ถูก เพราะอับอายจริง ๆ
“โธ่ ไอ้มั่ว”
หมอคีรินทร์บ่นเบา ๆ คนหูดีอย่างสิบทิศก็รีบแย้งทันควัน
“ข้าไม่ได้มั่วนะเว้ย ไม่เชื่อเดี๋ยวเอ็งคอยดูแล้วกัน ตอนเมียข้าคลอด รับรองว่าลูกข้าเป็นผู้ชาย
