Chapter 37
“ผมไปญี่ปุ่นมาน่ะครับ ก็เลยซื้อของมาฝากรวีกับคีย์ ยังมีให้พี่ก้องด้วยนะครับ”
อดุลย์ชายหนุ่มวัยสามสิบปีพูดเสียงอ่อนกับก้องเกียรติ ทั้งที่อุปนิสัยของเขาไม่ได้เป็นเช่นนี้ แต่ที่ยอมอ่อนเพราะดันไปตกหลุมรักณัฐรวีเข้าเต็มเปา เขาไม่อยากมีเรื่องกับก้องเกียรติ เลยทำตัวอ่อนข้อให้
“กองไว้ตรงนั้นแหละ ฉันมีเงิน ซื้อให้รวีกับคีย์ได้” เสียงไม่เป็นมิตรตอบกลับไป อดุลย์พยายามทำใจเย็น
“ไหนๆ ผมก็ซื้อมาฝากแล้ว รับไว้เถอะครับ คราวหน้าผมจะไม่เอาอะไรมาฝากอีก จะมาแค่ตัวกับหัวใจ”
“อะ...” เสียงก้องเกียรติถูกกลืนลงไปในลำคอ เมื่อร่าง ณัฐรวีเดินเข้ามาในห้องรับแขกพร้อมน้ำฝรั่งคั้นสดแช่เย็นสองแก้ว แก้วหนึ่งให้ก้องเกียรติ อีกแก้วให้อดุลย์
“คุยอะไรกันอยู่คะ”
“ไม่ได้คุย แค่บอกว่าต่อไปไม่ต้องซื้ออะไรมาให้รวีกับคีย์ เพราะพี่มีเงิน พี่ซื้อให้ได้” ก้องเกียรติทำตัวขวางเพราะรักและห่วงณัฐรวี
“คุณดุลคะ รวีขอบคุณในน้ำใจและความรู้สึกดีๆ ที่คุณดุลมีให้รวีนะคะ” ณัฐรวีพนมมือไหว้ขอบคุณจากใจ “รวีเคยบอกคุณดุลแล้วว่า รวีไม่พร้อมมีคนใหม่ ผ่านมาเกือบสองเดือน รวีก็ยังคงย้ำคำเดิม รวีพูดตรงๆ นะคะ รวีไม่อยากให้คุณดุลเสียเวลากับร
