เธอเดินต่อไปที่ห้องรับประทานอาหาร เห็นเจ้าของบ้านนั่งดื่มกาแฟอยู่ที่โต๊ะกินข้าว ฟังเพลงบรรเลงจากเครื่องเล่นแผ่นไปด้วยอย่างอารมณ์
“บอสคะ เอมไปทำงานก่อนนะคะ”
“ไม่กินอะไรก่อนล่ะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ” เมื่อวานหลังจากดื่มกาแฟที่เขาชงให้นั่นล่ะ เธอถึงไปตื่นอยู่ในห้องทรมานชั้นใต้ดิน ไม่ได้ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดเขาอย่างที่ฝัน
“เดี๋ยวสิ!” เขาเงยหน้าจากถ้วยกาแฟร้อนในมือ จ้องเธอด้วยสีหน้าเฉยชาไร้อารมณ์
เอลิกาชะงักฝีเท้า หันกลับไปมองเขาด้วยความงง เขายังต้องการอะไรอีก
“เธอยังไม่รู้เลยนี่ ว่าเธอต้องใช้ชีวิตยังไงหลังจากนี้ หลังจากที่กลายเป็นทาสของฉัน”
เธอนิ่งไปคิด ก็ไม่เกินคาดหรอกนะ เขาคงไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ “บอสต้องการอะไรอีกคะ”
เขาทำหน้านิ่งวางอำนาจ “ต่อไปนี้ เธอต้องย้ายมาอยู่ที่บ้านฉัน ในฐานะทาสรับใช้ ส่วนตอนกลางวันเธอก็ไปทำงานที่บริษัทตามปกติ”
ตามปกติเหรอ หลังจากนี้ชีวิตของเธอจะปกติได้ยังไง “ทาสรับใช้เหรอคะ หมายถึง...”
“แล้วแต่ฉันจะใช้งานเธอ เหมือนเมื่อคืนไง นั่นก็เป็นงานของทาสเหมือนกัน”
เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะใจร้ายกับเธอขนาดนี้ เขาไม่เห็นบ้างเหรอว่าเธอก็เป็นคนเหมือนกัน
“เอมต้องเป็นทาสรับใช้บอสไปจนถึงเ
