“คุณ!...”
“ถ้าคุณไม่อยากให้ผมวุ่นวายกับเด็กคนนั้น คุณก็ต้องกลับไปกับผม”
ข้อเสนอของเขาทำให้เธอพูดไม่ออก ทำไมเขาถึงเป็นคนบ้าอำนาจ เผด็จการได้ขนาดนี้ ไม่ว่าจะเลือกอะไรเธอก็คงไม่มีทางหนีพ้นมือเขาไปได้อย่างแน่ถ้าเขาไม่ต้องการที่จะปล่อยเธอไป
คำบอกรักที่เขาเพิ่งเอ่ยกับเธอนั่นคงเป็นเพียงเครื่องมือที่ใช้บีบบังคับเธอกลับไปเท่านั้น และเหตุผลก็เป็นเพราะในท้องของเธอ ไม่ใช่ว่ารักเธออย่างที่เขาพร่ำคำหวานกรอกหูเธอเมื่อสักครู่แน่ ๆ
“ผมรู้ว่าคุณรักเด็กนั่น และถ้าคุณจะอยู่ที่นี่ให้ได้ ผมก็จะทำทุกทางให้ได้เข้ามาอยู่ใกล้ ๆ คุณกับลูก ถึงแม้จะต้องใช้รัตติกาลเป็นเครื่องมือก็ตาม”เขาท้าทายพร้อมกับจ้องตาเธอนิ่ง ใบหน้าหวานซีดเผือดพร้อมกับแววตาลังเล
“คุณคงอยากได้ตัวคุณรักอยู่แล้วสิ ไม่ต้องเอาฉันมาเป็นข้ออ้าง” เสียงหวานเข้มขึ้นพร้อมดวงตาเกรี้ยวกราด
“เปล่าเลย...คนที่ผมอยากได้มีเพียงคุณเท่านั้น เด็กนั่นไม่เคยอยู่ในสายตาของผม แต่ถ้ามันจะทำให้ผมได้คุณคืนมา ผมก็พร้อมจะทำทุกทาง”
“คุณ...คุณจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ” เธอเข่นเขี้ยวใส่เขา
“นั่นอยู่ที่คุณเป็นคนตัดสินลูกแพร เลือกเอา ถ้าคุณไปกับผม เด็กคนนั้นก็ปลอดภัย แต่ถ้าไม่...”
“
