ประตูรถยนต์คันหรูถูกเลื่อนเปิดพร้อมกับที่ชาญชัยดันร่างโปร่งระหงเข้าไปด้านในรวดเร็วจนเธอไม่สามารถต้านทาน กระโปรงผ้าพริ้วเลื่อนขึ้นมากองอยู่บนต้นขาโชว์ความขาวของผิวเนียน เธอรีบดึงชายกระโปรงลงคลุมขาของตนเองก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนที่จับเธอมา ดวงตาคมวาวของเขาลุกโชนด้วยความถือดีไม่ต่างกับดวงตาราวเสือสาวบาดเจ็บของเธอที่จ้องมองเขาอย่างระแวดระวัง
“คุณต้องการอะไร” แพรพลอยตวาดถามเสียงดังลั่นพร้อมกับถดตัวหนีจนติดประตูรถ
“เธอสนิทกับไอ้อัศวินมานานแค่ไหนแล้ว” เสียงทุ้มดุเอ่ยถามโดยไม่สนใจอาการของคนตรงหน้า
“คุณพูดเรื่องบ้าบออะไร ใครคืออัศวิน” แพรพลอยตวาดแว๊ดดังลั่นรถ
“อย่ามาทำไขสือ เธอกับไอ้อัศวินพระเอกบ้ากามนั่นกำลังจะทำอะไรลับหลังสายป่าน”
“จะบ้าหรือไง ใครคือสายป่าน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันไม่ทราบ” เธอตวาดเสียงเขียวไม่ยอมแพ้เช่นกัน
“แพศยา ผู้หญิงอย่างเธอนี่มันหน้าด้านจริง ๆ ไม่คิดจะสนใจเลยใช่ไหมว่าลูกใครผัวใคร ถ้ากระสันขึ้นมาเมื่อไหร่ก็พร้อมจะถ่างขานอนอ้าให้มันหมด” อสิรวิสกัดฟันกรอดพร้อมเอื้อมมือบิดแขนเธอแรงจนใบหน้านวลบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บ
“แม่แกสิที่พร้อมจะอ้าขาเวลากระสันเลือดบ้ามันถึงได้ติดมาถึงแกแบบ
