“ผมว่าป่านนี้คนเขาคงคิดว่าเราเป็นคู่รักที่วิ่งไล่กันเล่นมากกว่ามิ้วกี้ และอีกอย่างตรงนี้ก็ไม่เห็นมีใครสักคนร้องให้ตายก็คงไม่มีใครได้ยินเสียงเราคุณว่าไหม”
หัวใจของแพรวพรรณเต้นแรงพร้อมกับสายตามองกราดไปทั่วหาด และเป็นอย่างที่เขาว่า บนหาดกว้างตอนนี้ไม่มีใครสักคนที่พอจะให้เธอร้องขอความช่วยเหลือได้ ร่างบางชาวาบ...หลังจากตั้งสติได้ ข้อศอกข้างหนึ่งจึงถูกยกขึ้นกระทุ้งสุดแรงไปด้านหลังกระแทรกเข้ากับลิ้นปรีของคนที่กอดรัดเธอไว้ไม่ยอมปล่อยจนแขนแข็งคลายออกทันที
“โอ๊ย! ยัยนมโต เล่นแรงอย่างนี้เลยเหรอฮะ อย่าให้จับได้นะ พ่อจะเอาให้เจ็บกว่าทีเดียว”
เสียงพฤทธิ์ตะโกนสุดเสียงเมื่อร่างระหงของแพรวพรรณเผ่นพรวดไม่เหลียวหลังในขณะที่เขายังจุกอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรีบวิ่งตามหญิงสาวไปติด ๆ เสียงร้องวี๊ดว้ายของแพรวพรรณดังเอ็ดอึงลั่นไปทั้งหาดเมื่อร่างสูงวิ่งตามหลังเธอมาติด ๆ เพราะมัวแต่เหลียวหน้าเหลียวหลังทำให้ร่างโปร่งสะดุดล้มกลิ้งลงไปในน้ำทะเลสีเขียว และนั่นเป็นต้นเหตุให้คนข้างหลังตามเกือบทัน เธอจึงไม่มีทางเลือกเมื่อต้องดิ้นรนหนีด้วยการวิ่งลงไปในท้องทะเลแทนการวิ่งเลียบชายหาด
“กรี๊ด!!! คนบ้า อย่าตามมานะ” เธอร้องสุดเสีย
